previous next
ob-rŭo , ŭi, ŭtum, 3 (
I.inf. pres. pass. OBRI for obrui, Inscr. Marin. Fratr. Arv. p. 341; v. in the foll. I. B. 1.), v. a. (n. Lucr. 3, 775; v. infra), to overwhelm, overthrow, strike down; to cover, cover over with any thing; also to hide in the ground, bury by heaping over (class.; cf.: opprimo, subruo).
I. Lit.
A. In gen.: “aliquem caestu,Stat. Achill. 1, 191: “concidit, et totis fratrem gravis obruit armis,id. Th. 11, 573; Verg. A. 5, 692: “confossus undique obruitur,Curt. 8, 11: “ranae marinae dicuntur obruere sese harenā solere,bury themselves in the sand, Cic. N. D. 2, 49, 125: “thesaurum,to bury, id. Sen. 7, 21: “ova,to hide in the earth, id. N. D. 2, 52, 129: “aegros veste,to cover, Plin. 26, 3, 8, § 16: oceanum rubra tractim obruit aethra, covered, Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Ann. v. 418 Vahl.); so, “terram nox obruit umbris,Lucr. 6, 864.—
B. In partic., to bury, inter a dead body (perh. only post-Aug.), Tac. A. 1, 29 fin.: “cadaver levi caespite obrutum est,Suet. Calig. 59: cujus ossa in Vulcanali obruta sunt, Paul. ex Fest. s. v. statua, p. 290 Müll.: QVOD SE VOLVIT OBRI. Inscr. Marin. Fratr. Arv. p. 341.—
2. To sink in the sea, cover with water: “puppes,Verg. A. 1, 69: “quos Obruit Auster,overwhelmed, sunk, id. ib. 6, 336: “navem,Dig. 9, 2, 29: “obrutus adulter aquis,Ov. Her. 1, 6: “obruerit cum tot deus aequoris undis,id. P. 3, 6, 29: “vultus,id. Tr. 1, 2, 34: “Aegyptum Nilus,Cic. N. D. 2, 52.—
C. To sow seed; cover with earth: “semina terrā,Ov. R. Am. 173: “milium,Col. 11, 2, 72: “lupinum,id. 11, 2, 81: “betam,id. 11, 3, 42.—
D. To overload, surfeit with any thing: “se vino,Cic. Deiot. 9. —
II. Trop.
A. To overwhelm, bury, conceal, put out of sight, abolish, consign to oblivion: “ut adversā quasi perpetuā oblivione obruamus,Cic. Fin. 1, 17, 57; cf.: “ea quae umquam vetustas obruet aut quae tanta delebit oblivio?id. Deiot. 13, 37; and: “(sermo) nec umquam de ullo perennis fuit, et obruitur hominum interitu,id. Rep. 6, 23, 25: “talis viri interitu sex suos obruere consulatus,to dim, cloud, destroy the glory of six consulships, id. Tusc. 5, 19, 56.—
2. Neutr.: “et domus aetatis spatio ne fessa vetusto obruat,” i. e. fall to ruin, Lucr. 3, 775.—
C. To overcome, overpower, surpass, eclipse, obscure: “famam alicujus,Tac. Agr. 17: “obruimur numero,are outnumbered, Verg. A. 2, 424: “obruit Idaeam quantum tuba Martia buxum,Val. Fl. 1, 320: “M. Brutus Vatinium dignatione obruerat,Vell. 2, 69: “Venus Nymphas obruit,Stat. Achill. 1, 293.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: