I.four-cornered, quadrangular (post-Aug.); “figura,” Plin. 13, 22, 38, § 118: “herba quadriangulo caule,” id. 25, 6, 27, § 63: “membrum,” Aus. Epigr. 128. — As subst.: quădrĭangŭlum , i, n., a quadrilateral figure, quadrangle, Prisc. Fig. Num. p. 417; cf. quadrangulum.
quā^drĭangŭlus , a, um, adj. quattuor-angulus,