I.timidity arising from high respect or (more rarely) from fear, respect, regard, fear, awe, reverence (not freq. till after the post-Aug. per.): “adhibenda est quaedam reverentia adversus homines, et optimi cujusque et reliquorum: nam neglegere, quid de se quisque sentiat, non solum arrogantis est, sed omnino dissoluti,” Cic. Off. 1, 28, 99: “personae,” Quint. 9, 2, 76: “judicum,” id. 11, 1, 29: “senatus,” Plin. Pan. 69, 4: “nulla superiorum,” Tac. Or. 40: “sacramenti,” id. H. 1, 12: “imperii,” id. ib. 1, 55; id. G. 29: “legum,” Juv. 14, 177: “famae,” Ov. M. 9, 555: “quorum reverentia movit Saepe deos,” id. ib. 2, 510: “veri,” id. H. 5, 11: “recti et aequi,” Mart. 11, 5, 1: “nulla poscendi, dandi,” shyness, shame, Prop. 3, 13 (4, 12), 13: “discendi,” fear, Col. 11, 1, 10: “ut cuique personae debetur reverentia,” Quint. 11, 1, 66; cf. id. 6, 1, 50: “maxima debetur puero reverentia,” Juv. 14, 47; “judex tacitus reverentiam postulat,” Quint. 4, 1, 55: “mihi reverentiā ut aequali habebatur,” Plin. Ep. 4, 17, 6: “quam illa reverentiam marito suo praestitit,” id. ib. 8, 5, 1: “mihi reverentiam praestat,” id. ib. 10, 26 (11), 1.— Pass., deference, regard, etc.: ego reverentiae vestrae sic semper inserviam (for vestri), the deference or veneration due to you, your dignity, Plin. Pan. 95 fin.—Reverentia, as a deity, the mother of Majestas by Honor, Ov. F. 5, 23.
rĕvĕrentĭa , ae, f. revereor,