I. To lead aside or apart, to draw aside; to lead away, carry off; to set aside, put by, etc. (syn. sevoco).
A. Lit. (class.): “te huc foras seduxi, Ut, etc.,” Plaut. Aul. 2, 1, 14; cf.: “Pamphilus me solum seducit foras,” Ter. Hec. 1, 2, 69: “me rursus seducit,” Cic. Att. 5, 21, 12: “aliquem solum seorsum ab aedibus,” Plaut. As. 2, 2, 95: “aliquem paululum a turbā,” Petr. 13, 2: “singulos separatim,” Liv. 30, 5: “aliquem blandā manu,” Ov. M. 2, 691: “aliquem in secretum,” Phaedr. 3, 10, 11 al.— Absol.: “prehendit dextram, seducit,” Plaut. Curc. 2, 3, 60: “quod a te seductus est tuoque beneficio adhuc vivit,” was withdrawn, taken out of the way, Cic. Fam. 10, 28, 1; cf.: “aliquem a debitā peste,” id. Phil. 13, 10, 22: “ocellos,” to turn away, avert, Prop. 1, 9, 27.— “Of abstract subjects: et dum avaritia seducere aliquid cupit atque in suum vertere, omnia fecit aliena,” to lay by, Sen. Ep. 90, 38. —
B. Trop.
1. In gen., to remove, separate, etc. (not ante-Aug. and rare): “quiddam a corporibus seductum,” Sen. Ep. 117, 13: “non potes (Helvia) ad obtinendum dolorem muliebre nomen praetendere, ex quo te virtutes tuae seduxerunt,” have removed, separated you, Sen. Cons. ad Helv. 16: “vacuos ocellos,” Prop. 1, 9, 27.—
2. In partic., to lead astray, mislead, seduce (eccl. Lat.), Tert. adv. Marc. 2, 8; Aug. Conf. 2, 3 med.; id. Tract. in Johan. 29; id. Civ. Dei, 14, 11 fin.; Vulg. Exod. 22, 16 et saep.—
II. Tc. put asunder, separate, divide (only poet. and rare; “syn.: secerno, sejungo): seducit terras haec brevis unda duas,” Ov. H. 19, 142; so, “immensos recessus (Caspia claustra),” Luc. 8, 291: “quarto seducunt castra volatu,” i. e. divide into two adverse squadrons, Ov. M. 13, 611: “plura locuturi subito seducimur imbre,” id. F. 4, 385.—With abl.: “cum frigida mors animā seduxerit artus,” Verg. A. 4, 385.—Hence, sēductus , a, um, P. a. (acc. to I.), remote, distant, apart (poet. and in post-Aug. prose): “ex alto seductas aethere longe Despectat terras,” Ov. M. 4, 622: “recessus gurgitis,” id. ib. 13, 902. —Of distance in an upward direction: “mons erat audaci seductus in aethera dorso,” far uplifted, lofty, Stat. Th. 3, 460: “consilia non publica sed in privato seductaque a plurium conscientiā,” Liv. 2, 54, 7: “ut illis non minus hos seductos et quasi rusticos,” retired, living in solitude, Plin. Ep. 7, 25, 5: “seductum vitae genus,” retired, Sen. Cons. ad Helv. 19, 2; cf.: “quorum (hominum) maxime in seducto actiones sunt,” in retirement, solitude, id. Tranq. 3, 2.