previous next
sub-jăcĕo , cŭi, 2, v. n.,
I.to lie under or near any thing (post-Aug.).
II. Trop., to be under, subject to any thing; to belong to or be connected with, etc.: “causa, cui plurimae subjacent lites,Quint. 3, 6, 27; cf. id. 3, 6, 41: “subjacet utilitati etiam illa defensio,id. 7, 4, 12: “quantitas plerumque eidem (qualitati) subjacet,id. 7, 4, 41:quaestiones velut subjacentes,id. 3, 6, 91 et saep.: “vita, quae multis casibus subjacet,App. M. 11, p. 266, 10: “inopes divitum impotentiae subjacentes,id. Dogm. Plat. 2, p. 28, 31: “viliores personae capitali supplicio subjaceant,Cod. Just. 4, 40, 4: “delicto,Vulg. Lev. 5, 3: “ditioni regis,id. Esth. 9, 16: “ex materiā subjacente (deo) ac paratā,within his power, Lact. 2, 8.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: