previous next
sublīmis , e (collat. form sublīmus , a, um: ex sublimo vertice, Cic. poët. Tusc. 2, 7, 19; Enn. ap. Non. 169; Att. and Sall. ib. 489, 8 sq.; Lucr. 1, 340), adj. etym. dub.; perh. sub-limen, up to the lintel; cf. sublimen (sublimem est in altitudinem elatum, Fest. p. 306 Müll.),
I.uplifted, high, lofty, exalted, elevated (mostly poet. and in postAug. prose; not in Cic. or Cæs.; syn.: editus, arduus, celsus, altus).
I. Lit.
A. In gen., high, lofty: “hic vertex nobis semper sublimis,Verg. G. 1, 242; cf. Hor. C. 1, 1, 36: “montis cacumen,Ov. M. 1, 666: “tectum,id. ib. 14, 752: “columna,id. ib. 2, 1: “atrium,Hor. C. 3, 1, 46: “arcus (Iridis),Plin. 2, 59, 60, § 151: “portae,Verg. A. 12, 133: “nemus,Luc. 3, 86 et saep.: os, directed upwards (opp. to pronus), Ov. M. 1, 85; cf. id. ib. 15, 673; Hor. A. P. 457: “flagellum,uplifted, id. C. 3, 26, 11: “armenta,Col. 3, 8: “currus,Liv. 28, 9.—Comp.: “quanto sublimior Atlas Omnibus in Libyā sit montibus,Juv. 11, 24.—Sup.: “triumphans in illo sublimissimo curru,Tert. Apol. 33.—
B. Esp., borne aloft, uplifted, elevated, raised: “rapite sublimem foras,Plaut. Mil. 5, 1: “sublimem aliquem rapere (arripere, auferre, ferre),id. As. 5, 2, 18; id. Men. 5, 7, 3; 5, 7, 6; 5, 7, 13; 5, 8, 3; Ter. And. 5, 2, 20; id. Ad. 3, 2, 18; Verg. A. 5, 255; 11, 722 (in all these passages others read sublimen, q. v.); Ov. M 4, 363 al.: “campi armis sublimibus ardent,borne aloft, lofty, Verg. A. 11, 602: sublimes in equis redeunt, id. ib. 7, 285: “apparet liquido sublimis in aëre Nisus,id. G. 1, 404; cf.: “ipsa (Venus) Paphum sublimis abit,on high through the air, id. A. 1, 415: “sublimis abit,Liv. 1, 16; 1, 34: “vehitur,Ov. M. 5, 648 al.
II. Trop., lofty, exalted, eminent, distinguished.
A. In gen.: “antiqui reges ac sublimes viri,Varr. R. R. 2, 4, 9; cf. Luc. 10, 378: “mens,Ov. P. 3, 3, 103: “pectora,id. F. 1, 301: “nomen,id. Tr. 4, 10, 121: “sublimis, cupidusque et amata relinquere pernix,aspiring, Hor. A. P. 165; cf.: “nil parvum sapias et adhuc sublimia cures,id. Ep. 1, 12, 15.—Comp.: “quā claritate nihil in rebus humanis sublimius duco,Plin. 22, 5, 5, § 10; Juv. 8, 232.—Sup.: “sancimus supponi duos sublimissimos judices,Cod. Just. 7, 62, 39.—
B. In partic., of language, lofty, elevated, sublime (freq. in Quint.): “sublimia carmina,Juv. 7, 28: “verbum,Quint. 8, 3, 18: “clara et sublimia verba,id. ib.: “oratio,id. 8, 3, 74: “genus dicendi,id. 11, 1, 3: “actio (opp. causae summissae),id. 11, 3, 153: “si quis sublimia humilibus misceat,id. 8, 3, 60 et saep.—Transf., of orators, poets, etc.: “natura sublimis et acer,Hor. Ep. 2, 1, 165: “sublimis et gravis et grandiloquus (Aeschylus),Quint. 10, 1, 66: “Trachalus plerumque sublimis,id. 10, 1, 119.—Comp.: “sublimior gravitas Sophoclis,Quint. 10, 1, 68: “sublimius aliquid,id. 8, 3, 14: “jam sublimius illud pro Archiā, Saxa atque solitudines voci respondent,id. 8, 3, 75.—Hence, advv.
1. Lit., aloft, loftily, on high.
(α). Form sub-līmĭter (rare ): “stare,upright, Cato, R. R. 70, 2; so id. ib. 71: “volitare,Col. 8, 11, 1: “munitur locus,id. 8, 15, 1.—
b. Comp.: “sublimius altum Attollit caput,Ov. Hal. 69.—
2. Trop., of speech, in a lofty manner, loftily (very rare): “alia sublimius, alia gravius esse dicenda,Quint. 9, 4, 130.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: