previous next
suc-cendo , di, sum, 3, v. a. sub-candeo; v. accendo,
I.to kindle or set on fire from below (syn. inflammo).
B. Transf., to inflame, redden: “illi rubor igneus ora Succendit,Luc. 9, 792: “purpura infecit niveos vultus per liquidas succensa genas,Claud. Rapt. Pros. 1, 274.—
II. Trop., to kindle, inflame with passion, etc. (only poet.; cf. “succenseo): succendit Castora Phoebe,Prop. 1, 2, 15: “Deucalion Pyrrhae succensus amore,Ov. H. 15, 167: “altera succensa cupidine,id. M. 8, 74: “patriā succensa senectā (i. e. amore patris senis),Prop. 3, 19 (4, 18), 15: “(furorem) succendunt classica cantu,Luc. 6, 166; cf.: “in bella succensi mero,Sen. Herc. Fur. 779: “succensas agit libido mentes,id. Hippol. 541: “succensi irā,Sil. 1, 169: “luctu succensus,Val. Fl. 3, 585: “dulcedine famae succensus,Juv. 7, 40: “mens facibus pudoris,Claud. Laud. Stil. 2, 221.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: