previous next
suf-fĭcĭo (subf- ), fēci, fectum, 3, v. a. and n. facio.
I. Act.
A. To put under or among.
1. Of a building, to lay the foundation for: opus. Curt. 5, 1, 29 Zumpt. —
2. Esp., to put into, dip in, dye, impregnate, imbue, tinge, lanam medicamentis, to impregnate, imbue, tinge, Cic. ap. Non. 386, 10, and 521, 19: “(angues) ardentes oculos suffecti sanguine et igni,suffused, colored, Verg. A. 2, 210: “maculis suffecta genas,Val. Fl. 2, 105: “suffecta leto lumina,id. 1, 822; cf.: “nubes sole suffecta,” i. e. shone through, irradiated, Sen. Q. N. 1, 5, 11.—
3. To give, affard, furnish, supply = suppeditare, ὑπέχειν (mostly poet.): “(nebulae) sufficiunt nubes,Lucr. 6, 480: “ut cibus aliam naturam sufficit ex se,id. 3, 704: “haec aëra rarum Sufficiunt nobis,id. 2, 108: “tellus Sufficit umorem,Verg. G. 2, 424: “aut illae (salices) pecori frondem aut pastoribus umbras Sufficiunt saepemque satis et pabula melli,id. ib. 2, 435: “ut (Hispania) Italiae cunctarum rerum abundantiam sufficiat,Just. 44, 1, 4: “dux agmina sufficit unus turbanti terras,Sil. 1, 36; cf.: “Horatius eos excursionibus sufficiendo adsuefacerat sibi fidere,by permitting to take part in, Liv. 3, 61, 12 Weissenb. ad loc.; Petr. 27.—Trop.: “ipse pater Danais animos viresque secundas Sufficit,gives courage and strength, Verg. A. 2, 618; 9, 803.—
4. To occupy with, employ in: Horatius eos (milites) excursionibus (dat.) sufficiendo proeliisque levibus experiundo assuefecerat sibi fidere, by employing them in sallies, etc., Liv. 3, 61.—
B. To put in the place of, to substitute for another; and esp., to choose or elect in the place of any one (class.; esp. freq. of magistrates, e. g. of consuls; “syn. subrogo): suffectus in Lucretii locum M. Horatius Pulvillus,Liv. 2, 8, 4: in Appii locum suffectus, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10, 2: “consul in sufficiendo collegā occupatus,Cic. Mur. 39, 85; cf.: “ne consul sufficiatur,id. ib. 38, 82: “censorem in demortui locum,Liv. 5, 31, 7: “suffectis in loca eorum novis regibus,Just. 11, 10, 7: “ipsae (apes) regem parvosque Quirites Sufficiunt,Verg. G. 4, 202: “seu tribunos modo seu tribunis suffectos consules quoque habuit,Liv. 4, 8, 1: “quia collegam suffici censori religio erat,id. 6, 27, 4; 6, 38, 10: “quibus vitio creatis suffecti,id. 9, 7, 14; 10, 47, 1: “filius patri suffectus,Tac. A. 4, 16: “Conon Alcibiadi suffectus,Just. 5, 6, 1: “sperante heredem suffici se proximum,Phaedr. 3, 10, 12.—Esp. in the phrase suffectus consul, a consul elected after the regular time, a vice-consul: “quando duo ordinarii consules ejus anni alter morbo, alter ferro periisset, suffectum consulem negabant recte comitia habere posse,Liv. 41, 18, 16 Weissenb. ad loc.; Lampr. Alex. Sev. 43, 2; Tac. A. 3, 37 fin.; cf.: “consulatus suffectus,Aus. Grat. Act. 14, 2, § 32.—
2. Transf., to cause to take the place of, to supply instead of, to furnish as a substitute (poet. and in post-Aug. prose): “atque aliam ex aliā generando suffice prolem,Verg. G. 3, 65: “septimo eosdem (dentes) decidere anno, aliosque suffici,Plin. 7, 16, 15, § 68: “quattuor caeli partes in ternas dividunt et singulis ventos binos suffectos dant,Sen. Q. N. 5, 16, 2.—
II. Neutr., to be sufficient, to suffice, avail for, meet the need of, satisfy (freq. and class.; syn. suppeto); constr. absol., with dat., ad, adversus, in, with inf., ut or ne; rarely with si.
(δ). With adversus: “non suffecturum ducem unum et exercitum unum adversus quattuor populos,Liv. 10, 25.—(ε) With in: “nec locus in tumulos nec sufficit arbor in ignes,Ov. M. 7, 613: “ergo ego sufficiam reus in nova crimina semper?id. Am. 2, 7, 1.—(ζ) With inf.: “nec nos obniti contra nec tendere tantum Sufficimus,Verg. A. 5, 22.—(η) With ut or ne: “interim sufficit, ut exorari te sinas,Plin. Ep. 9, 21, 3: “sufficit, ne ea, quae sunt vera, minuantur,id. ib. 9, 33, 11.—(θ) With si: “sufficere tibi debet, si, etc.,Plin. Ep. 5, 1, 9: “sufficere his credis, si probi existimentur,id. Pan. 88, 2.—Hence, P. a.: suffĭcĭens , entis, sufficient, adequate: “aetas vix tantis matura rebus, sed abunde sufficiens,Curt. 3, 6, 19: “testes,Dig. 29, 7, 8.—Sup.: “unica et sufficientissima definitio,Tert. adv. Marc. 5, 2.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: