I.“and always when used subst.,” Verg. A. 3, 667; Ov. M. 8, 261; Curt. 5, 3, 14; “or to denote a temporary attitude or relation, not a permanent characteristic,” Cic. Scaur. 2, 35; Luc. 8, 287; 8, 346; cf. Neue, Formenl. 2, 46; gen. plur. supplicium, Liv. 24, 30; 29, 16; 35, 34), adj. sup-plico, bending the knees, kneeling down; hence, humbly begging or entreating; humble, submissive, beseeching, suppliant, supplicant (class.; syn.: humilis, submissus).
(α).
Absol.: “supplex te ad pedes abiciebas,” Cic. Phil. 2, 34, 86; cf. id. Lig. 5, 13: “ad alios se reges supplicem contulisse,” id. Imp. Pomp. 8, 21: “et genua amplectens effatur talia supplex,” Verg. A. 10, 523: “vobis supplex manus tendit patria communis,” Cic. Cat. 4, 9, 18; cf. “infra II.: se supplicem pro aliquo profiteri,” id. Pis. 32, 80: “supplex ad aliquem venire,” id. Att. 16, 16, C, § “10: ad opem judicum supplices confugere,” id. Font. 15, 33 (11, 23): “do manus Supplex,” Hor. Epod. 17, 2: “supplex populi suffragia capto,” id. Ep. 2, 2, 103: “tibi quo die Portus Alexandrea supplex patefecit,” id. C. 4, 14, 35: “supplex rogabo,” Stat. Achill. 1, 50.—
(β).
With dat.: “ut tibi fierem supplex,” Plaut. Ps. 5, 2, 20: “judicibus supplex,” Cic. Tusc. 1, 29, 71; id. de Or. 1, 53, 229: “ego me plurimis pro te supplicem abjeci,” id. Mil. 36, 100; Plaut. Bacch. 4, 9, 101; id. Cist. 1, 1, 34; id. Pers. 2, 3, 18; id. Stich. 2, 1, 18; Ter. Phorm. 5, 6, 47; Cic. Planc. 8, 21; Ov. H. 12, 185 al.: “cum Alcibiades Socrati supplex esset, ut, etc.,” Cic. Tusc. 3, 32, 77.—
(γ).
As subst.: supplex , ĭcis, m., a suppliant, humble petitioner: “in miseros ac supplices misericordiā uti,” Caes. B. G. 2, 28: “et nos jacentis ad pedes supplicum voce prohibebis?” Cic. Lig. 5, 13: “tu supplice digno dignior,” Val. Fl. 7, 290: “paternus,” Sen. Troad. 315; so with a pron. possess. or gen.: “vester est supplex, judices,” Cic. Mur. 40, 86; so, “vester,” id. Clu. 70, 200: “tuus,” Hor. C. 3, 10, 16: “supplex vestrae misericordiae,” Cic. Cael. 32, 79: “dei,” Nep. Paus. 4, 5; id. Ages. 4, 8: “tui numinis,” Sen. Agam. 343: “domus inimicae,” Quint. Decl. 9, 1.—
II. Transf., of things: “manus supplices,” Cic. Font. 21, 48 (17, 38): “manu supplice,” Ov. M. 11, 279: “dextra,” Val. Fl. 4, 11: “vitta,” Hor. C. 3, 14, 8: “dona,” Verg. A. 3, 439: “libelli,” Mart. 8, 31, 3: “vota,” Verg. A. 8, 61: “verba,” Cic. Att. 12, 32, 1: “vox,” Sall. C. 31, 7; Ov. M. 2, 396; Liv. 30, 12; Curt. 4, 6, 28: “voce supplex,” Tac. A. 1, 57: “oliva,” Val. Fl. 3, 424: “querelae,” Tib. 1, 4, 72: “lacrimae,” Prop. 1, 16, 4: “causa,” Quint. 11, 1, 3.—Hence, adv.: sup-plĭcĭter , humbly, submissively, suppliantly: “suppliciter demisseque respondere,” Cic. Fl. 10, 21; id. de Or. 1, 20, 90; Caes. B. G. 1, 27; Suet. Aug. 13; id. Tib. 10; Verg. A. 1, 481; 12, 220; Hor. S. 1, 8, 32; Ov. F. 2, 438; id. P. 1, 10, 44.