I.a tragedy.
I. Lit., Plaut. Am. prol. 54; 93; id. Curc. 5, 1, 1; Cic. Sen. 7, 22; id. Phil. 11, 6, 13; Quint. 1, 5, 52; 1, 8, 6.—
II. Transf.
A. Tragedy, the art of tragedy: “paulum Musa Tragoediae Desit theatris,” Hor. C. 2, 1, 9; Ov. Tr. 2, 381.—Personified: “ingenti Tragoedia passu,” Ov. Am. 3, 1, 11.—
B. A lofty or elevated style: “neque istis tragoediis tuis ... perturbor,” Cic. de Or. 1, 51, 219; so id. ib. 2, 55, 225.—
C. A great commotion or disturbance; a spectacle: “ejus Appiae nomen quantas tragoedias excitat!” Cic. Mil. 7, 18: “si tragoedias agamus in nugis,” id. de Or. 2, 51, 205: “in parvis litibus tragoedias movere,” Quint. 6, 1, 36.