I.a using, use, or enjoyment of a thing (class.).
I. In gen.: solis usura, Att. ap. Non. 231, 4: “hujus lucis,” Cic. Rab. Post. 17, 48: “unius horae,” id. Cat. 1, 12, 29: “parva exigui temporis,” id. Agr. 3, 1, 2: “longi temporis,” id. Fam. 3, 1, 1: “vitae,” id. Tusc. 1, 39, 93: corporis, Plaut Am. prol. 108; cf. id. Trin. 1, 2, 144 gloriae, Vell. 2, 34, 2.—
II. In partic., in mercantile lang., a use of money lent: “ab aliquo pecuniam pro usurā auferre,” Cic. Verr. 2, 3, 72, § 168.—
B. Meton., interest paid for the use of money, usury (reckoned by the month among the Romans; cf. “fenus): lex, ut sexenni die sine usuris creditae pecuniae solvantur,” Caes. B. C. 3, 21: “alicui usuram pendere,” Cic. Att. 12, 22, 3: “usuras dare, accipere,” Dig. 22, 1, 17: “usuram perscribere,” Cic. Att. 9, 12, 3 minuere, Plin. Ep. 10, 62, 2: “vorax,” Luc. 1, 181: “certare cum usuris fructibus praediorum,” i. e. to spend the whole income of their estates in paying interest, Cic. Cat. 2, 8, 18: “neque aes alienum patiebatur multiplicandis usuris crescere,” Nep. Att. 2, 5: “usura plurium annorum,” Plin. Ep. 6, 8, 5: debitor usuram pariter sortemque negabit, Mart. 5, 43, 3; Suet. Aug. 39: “pecuniam sub usuris mutuam dare,” Dig. 14, 6, 7, § 9.—
2. Transf., in gen., interest: “terra, quae numquam recusat imperium, nec umquam sine usurā reddit quod accepit, sed alias minore, plerumque majore cum fenore,” Cic. Sen. 15, 51: “diutius servata usuram adiciunt,” Varr. R. R. 1, 69, 1: “primā quāque occasione (litteras) mitte, appositis quidem usuris,” Plin. Ep. 9, 28, 5: “has usuras voluptatium pendimus,” Sen. Ep. 95, 23.