I.a (wooden) fetter or shackle, for the feet (usu. in plur.).
I. Prop., nom. and acc.: “jubete huic crassas conpedis inpingier,” Plaut. Capt. 3, 5, 76: “ut istas conpedis Tibi adimam,” id. ib. 5, 4, 30; id. Men. 1, 1, 4; id. Pers. 2, 3, 17; Ter. Phorm. 2, 1, 19; gen. conpedium, Plaut. Pers. 3, 3, 15, abl.: “conpedibus levior filius,” id. Capt. 5, 4, 28; Cato ap. Gell. 11, 18, 18; Hor. Ep. 1, 16, 77; Juv. 10, 182.—In sing. gen. compedis, Claud. in Eutr. prol. 2, 3; acc. compedem, Vulg. Thren. 3, 7; abl.: “durā compede,” Tib. 1, 7, 42: “validā,” id. 2, 6, 25; Hor. Epod. 4, 4; Ov. Tr. 4, 1, 5: “magnā,” Juv. 11, 80 (nom. and dat. of sing. apparently not in use).—Prov.: “compedes, quas ipse fecit, ipsus ut gestet faber,” Aus. Idyll. 7 fin.—
II. Trop., fetlers, bonds, bands, chains: “corporis,” Cic. Tusc. 1, 31, 75: “ipsum Philippum compedes eas (urbes) Graeciae appellare,” Liv. 32, 37, 4: “grata (of the chains of love),” Hor. C. 1, 33, 14: “gratā compede vinctum aliquem puella tenet,” id. ib. 4, 11, 24: “nivali compede vinctus Hebrus,” id. Ep. 1, 3, 3: aërias corpori imponere, of adverse winds, Varr. ap. Non. p. 28, 13.—And of a hinderance in gen.: “has compedes, fasces inquam hos laureatos, etc.,” Cic. Att. 8, 3, 5. —
B. As a female ornament of silver, Plin. 33, 12, 54, § 151.