I. (Acc. to frequens, I.) To visit or resort to frequently, to frequent; to do or make use of frequently, to repeat (class.): “sermones eorum, qui frequentant domum meam,” Cic. Fam. 5, 21, 1: “juventus, quae domum Catilinae frequentabat,” Sall. C. 14, 7: “domum alicujus,” Quint. 12, 11, 5: “(Vespasianus) locum incunabulorum assidue frequentavit,” Suet. Vesp. 2: “scholam alicujus,” id. Gram. 7: “dum deus Eurotan immunitamque frequentat Sparten,” Ov. M. 10, 169: “plebes sic accensa, uti opifices agrestesque omnes relictis operibus frequentarent Marium,” often visited, resorted to him, Sall. J. 73, 6: “juvenis jam juventutis concursu, jam publicis studiis frequentabatur,” Tac. A. 5, 10.—With dat.: “istoc quidem nos pretio facile est frequentare tibi,” Plaut. Cist. 1, 1, 10; cf.: “ne coetu salutantium frequentaretur Agrippina,” Tac. A. 13, 18; id. H. 2, 16: “si aliquando alio domino solita est frequentari (domus),” Cic. Off. 1, 39, 139: “quae loca et nationes minus frequentata sunt,” Sall. J. 17, 2: “tu primas quasque partes in animo frequenta,” frequently think over, repeat, Auct. Her. 3, 24, 40: “haec frequentat Phalereus maxime,” Cic. Or. 27, 94; 25, 85: “turba ruunt et Hymen clamant, Hymenaee frequentant,” Ov. H. 12, 143: “memoriam alicujus,” to call to mind often, Sen. Cons. ad Marc. 3, 2: “exigis ut hoc epistolarum commercium frequentemus,” exchange letters oftener, id. Ep. 38, 1: “nec ideo conjugia et educationes liberum frequentabantur praevalida orbitate,” became more frequent, Tac. A. 3, 25: “prima trullis frequentetur inductio (calcis),” be repeated, Pall. 1, 15: “verbi translatio instituta est inopiae causa, frequentata delectationis,” Cic. de Or. 3, 38, 155; cf.: “quae (exempla levitatis Atheniensium) nata et frequentata apud illos, etc.,” id. Rep. 1, 3. —
II. (Acc. to frequens, II.) To fill with a great number or multitude, to fill, crowd, people, stock a place; to assemble or bring together in numbers (class.).
A. In gen.: “urbes sine hominum coetu non potuissent nec aedificari nec frequentari,” be peopled, Cic. Off. 2, 4, 15: “Italiae solitudinem frequentari,” id. Att. 1, 19, 4; cf. Suet. Aug. 46: “templa frequentari nunc decet,” to be crowded, Ov. F. 4, 871: mundum nova prole, to stock, Col. poët. 10, 213: “piscinas,” id. 8, 16, 2: “castaneta,” id. 4, 33, 3: “vineam,” id. 4, 15, 1: “quos cum casu hic dies ad aerarium frequentasset, etc.,” had assembled in great numbers, Cic. Cat. 4, 7, 15: “populum,” id. Dom. 33, 89: “acervatim multa frequentans,” crowding together, id. Or. 25, 85; cf.: “tum est quasi luminibus distinguenda et frequentanda omnis oratio sententiarum atque verborum,” id. de Or. 3, 52, 201: “digressis qui Pacarium frequentabant,” Tac. H. 2, 16; v. frequentatio, II.—
B. In partic. (like celebro, but much less freq.), to celebrate or keep in great numbers, esp. a festival: publicum est, quod civitas universa aliqua de causa frequentat, ut ludi, dies festus, bellum, Cic. Inv. 1, 27, 40: “nunc ad triumphum frequentandum deductos esse milites,” Liv. 36, 39: “sacra,” Ov. M. 4, 37: “ut mors Sulpicii publicis exsequiis frequentaretur,” Tac. A. 3, 48.—
2. Poet. and post-Aug. also of a single person, to celebrate, observe, keep: “Baccheaque sacra frequento,” Ov. M. 3, 691: “festos dies apud Baias Nero frequentabat,” Tac. A. 14, 4 Draeg. ad loc.: “dies sollennes,” Suet. Aug. 53: “quorundam exsequias usque ad rogum,” id. Tib. 32: “Cererem (Ennaeae nurus),” Auct. Priap. 77.—Hence, frĕquen-tātus , a, um, P. a.
A. Frequent, common, much used: “pavimenta,” Plin. 36, 25, 61, § 185: “gemma reginis,” id. 37, 10, 54, § 145.—*
B. Full of, rich or abounding in: “aliud genus est non tam sententiis frequentatum quam verbis volucre atque incitatum,” Cic. Brut. 95, 325.—Hence, adv.: frĕquentāto , frequently, App. M. 9, p. 228, 29.