I.a line or stroke made with a pen, with chalk, etc., a mark, line.
I. Lit.: “in geometria lineamenta formae, etc.,” lines, Cic. de Or. 1, 41, 187: “lineamentum, longitudinem latitudine carentem,” id. Ac. 2, 36, 116. —
B. Transf.
1. A feature, lineament: “quae conformatio lineamentorum,” Cic. N. D. 1, 18, 47: “lineamenta hospitae,” Cic. Verr. 2, 2, 36, § 89: “lineamenta oris effingere,” id. Div. 1, 13, 23: “habitum oris lineamentaque intueri,” Liv. 21, 4: “corporis,” id. 26, 41.—
2. In plur., of the works of artists, designs, drawings, delineations: “adumbratorum deorum lineamenta,” Cic. N. D. 1, 27, 75: “operum lineamenta,” Cic. Verr. 2, 4, 44, § 98.—
II. Trop., a feature, lineament: “animi lineamenta sunt pulchriora quam corporis,” Cic. Fin. 3, 22, 75: “numerus quasi quandam palaestram et extrema lineamenta orationi attulit,” id. Or. 56, 186: “Catonis lineamentis nihil nisi eorum pigmentorum, quae inventa nondum erant, florem et colorem defuisse,” sketches, outlines, id. Brut. 87, 298.