I.gen. m. nulli, Plaut. Ps. 4, 7, 99 Ritschl; Ter. And. 3, 5, 2; Cic. Rosc. Com. 16, 48; gen. f. nullae, Plaut. Mil. 3, 1, 207; v. Ritschl ad h. l.; dat. m. nullo, Caes. B. G. 6, 13; dat. f. nullae, Prop. 1, 20, 35; and cf. Cato ap. Prisc. p. 694 P.; Caecil. ib. p. 678; gen. usu. nullīus, but nullĭus, Lucr. 1, 224; 926; 4, 1; Hor. Epod. 16, 61; id. Ep. 1, 1, 14), adj. ne-ullus, not any, none, no.
I. In gen.: semita nulla. Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 44 Vahl.): “nulla videbatur aptior persona,” Cic. Lael. 1, 4: “praecepta,” id. Off. 1, 37, 132: “lites,” id. de Or. 1, 26, 118: “elephanto beluarum nulla prudentior,” id. N. D. 1, 35, 97: “nullo pacto,” id. Mur. 13, 28: “nullo certo ordine,” Caes. B. G. 2, 11: “nullo discrimine,” Verg. A. 1, 574: “aliter sine populi jussu nulli earum rerum consuli jus est,” no consul has the right, Sall. C. 29, 3 (al. nullius): “nulla verius quam ubi ea cogitentur, hostium castra esse,” Liv. 22, 53, 8 Weissenb. (al. nullo): “nullum meum minimum dictum,” not the slightest word on my part, id. Fam. 1, 9, 21: nullusdum, none as yet: “nulladum via,” Liv. 5, 34; 29, 11: nulli rei esse, to be good for nothing: “nequam hominem dixerunt nulli rei, neque frugis bonae,” Gell. 7, 11, 1; 13, 30, 3: nullius partis esse, on neither side, Asin. Poll. ap. Cic. Fam. 10, 31, 2.—
B. Subst.: nullus , ī^us, m., for nemo, no one, nobody (rare in Cic.): Pi. Qui scire possum? Chry. Nullus plus, Plaut. Bacch. 2, 2, 12: “sunt nulli,” Cic. Off. 1, 37, 132: “ut nullo egeat,” id. Lael. 9, 30: “ego quidem nulli vestrum deero,” Liv. 6, 18, 8: “nulli ea placere sententia,” id. 37, 15, 1: “ab nullo repetere beneficia,” Sall. J. 96, 2: “aut nullo aut quam paucissimis praesentibus,” id. ib. 109, 1: “nullo poscente,” Verg. G. 1, 128: “nullo hostium sustinente novum ac velut infernum aspectum,” Tac. G. 43: “a nullo ante nos prodita,” Plin. 18, 28, 69, § 279: “nullus denique tam abjectae condicionis fuit, cujus, etc.,” Suet. Calig. 35: “hoc nullus nisi arte assequi potest,” Quint. 8 prooem. § 16:“ nulli non parta libertas est,” Curt. 5, 8, 14.—Fem.: nulla , ī^us, Plaut. Aul. 3, 5, 24; Ter. Heaut. 5, 3, 20; Prop. 2, 3, 1; 3, 24 (31), 41; Ov. R. Am. 747; Just. 28, 4, 4.—In plur. (rare): “nam, reor, nullis, si vita longior daretur, posset esse jucundior,” Cic. Tusc. 1, 39, 93: “nullis adversus Romanos auxilia denegabant,” Hirt. B. G. 8, 45, 1: “nullis defendentibus,” Nep. Them. 4, 1: “nullis magis opus esse magistris vivendi quam plerisque qui, etc.,” Lact. 3, 15, 10; Verg. G. 2, 10; Sen. Ep. 73, 1; Tac. A. 2, 77 fin.; id. H. 2, 20: nulli duo, not two, no two: “nullas duas in tot milibus hominum indiscretas effigies exsistere,” Plin. 7, 1, 1, § 8; so, “ita fit, ut nulli duo concinant,” id. 3, 1, 3, § 16: nullus alter, nullus unus, no other, no one: “scelestiorem nullum illuxere alterum,” Plaut. Bacch. 2, 3, 22: “nullā re unā magis oratorem commendari, quam, etc.,” Cic. Brut. 59, 216; cf.: “ut unum signum Byzantii ex maximo numero nullum haberent,” id. Prov. Cons. 4, 7: nullus non, every: “nullā rerum suarum non relictā inter hostes,” Liv. 8, 26: “nullo non se die extulit,” Sen. Ep. 12, 8; Suet. Caes. 76: non nullus; v. nonnullus.—In the neutr., nul-lum , nullī^us, nothing (rare for nihil): “Grai praeter laudem nullius avari,” Hor. A. P. 324: “nullius acrior custos, quam libertatis fuit,” Flor. 1, 26: “nullo sibi relicto praeter querelas, etc.,” Amm. 14, 1, 4: “nullum magnum quod extremum est,” Sen. Ep. 4, 3: “nullo magis studia, quam spe gaudent,” Quint. 2, 4, 43.—Abl. nullo, for nullā re (post-Aug.): “nullo magis exterritus est quam quod, etc.,” Tac. A. 3, 15: “nullo magis Caesarem Augustum demeruit,” Sen. Ben. 2, 25, 1: “deus nullo magis hominem separavit a ceteris animalibus quam dicendi facultate,” Quint. 2, 16, 12; 2, 4, 13; 5, 14, 14.—
C. (Mostly conversational.) Nullus, = non, not, not at all: “at tu edepol nullus creduas,” Plaut. Trin. 3, 1, 5; id. Rud. 4, 4, 91: “is nullus venit,” id. As. 2, 4, 2: “memini, tametsi nullus moneas,” Ter. Eun. 2, 1, 10; id. Hec. 1, 2, 3 (cf. II. C. infra): “Philotimus non modo nullus venit, sed, etc.,” Cic. Att. 11, 24, 4: “Sextus ab armis nullus discedit,” id. ib. 15, 22; cf. id. ib. 15, 29, 1: “nolite arbitrari, me, cum a vobis discessero, nusquam aut nullum fore,” id. Sen. 22, 79: “hereditas quae nulla debetur,” Cic. Verr. 2, 2, 17, § 44; id. Rosc. Am. 44, 128.—
II. In partic.
A. Of no account or moment, insignificant, trifling: “igitur tu Titias et Appuleias leges nullas putas?” Cic. Leg. 2, 6, 14: “nullum vero id quidem argumentum est,” id. Tusc. 2, 5, 13: “sed vides nullam esse rem publicam, nullum senatum, etc.,” id. Q. Fr. 3, 4, 1; Nep. Phoc. 1, 2: “in his tam parvis atque tam nullis,” Plin. 11, 2, 2, § 2: “alia fuere, quae illos magnos fecere, quae nobis nulla sunt,” Sall. C. 52, 21.—
B. Null, of no value: “ut sine his studiis vitam nullam esse ducamus,” Cic. de Or. 2, 5, 20; Luc. 1, 589.—
C. Nullus sum, I am lost, undone, it's all over with me (ante-class.): “si id factum est, ecce me nullum senem,” Plaut. Cas. 2, 4, 26; cf. id. Most. 2, 1, 41; id. Merc. 1, 2, 52; 104: “nullu's, Geta, nisi, etc.,” Ter. Phorm. 1, 4, 1; cf. id. And. 3, 4, 20.