I.that follows on foot: “SERVVS PEDISSEQVVS,” Inscr. Murat. 928, 6.—Hence, subst.: pĕdĭsĕquus , i, m., a male attendant; a footman, man-servant, page, lackey; and, pĕdĭsĕqua , ae, f., a female attendant, a waiting-woman, Dig. 31, 1, 67; 34, 1, 17; 40, 4, 59; Plaut. Aul. 3, 5, 27: “gnatae pedissequa nutrix anus,” id. ib. 4, 10, 77; id. As. 1, 3, 31: “vestem, uniones, pedisequos et cetera,” Phaedr. 4, 5, 36: “clamore pedisequorum nostrorum,” Cic. Att. 2, 16, 1; Nep. Att. 13, 3: “turba pedisequorum,” Col. 1 prooem. 12.—Comically: Pa. Sequere hac me. Py. Pedisecus tibi sum, I'll follow at your heels, immediately, Plaut. Mil. 4, 2, 18.—
B. Trop., a follower, attendant: “istam juris scientiam eloquentiae tamquam ancillulam pedisequamque adjunxisti,” Cic. de Or. 1, 55, 236: “vix satis idoneae (divitiae) tibi videbuntur, quae virtutis pedisequae sint,” the handmaids of virtue, Auct. Her. 4, 14, 20: “sapientem quippe pedisequum et imitatorem dei dicimus et sequi arbitramur deum,” App. Dogm. Plat. 2, p. 25, 14.