mūtuus adj.
muto,
borrowed, lent
: argenti mille dare mutuom, T.:
aes mutuum reddere, S.: a
tribunis mutuas pecunias sumpsit,
borrowed
, Cs.: mutuum frumentum dare,
lend
.—As subst
n., a loan
: (verbum) sumptum aliunde, ut mutuo. —
In return, in exchange, reciprocal, mutual
: tradunt operas mutuas, T.: officia: error,
on both
sides
, L.: inter se auxilium, L.:
amores, H.: nec mutua
nostris Dicta refero,
make any answer
, O.— As subst
n., reciprocity
: in amicitiā: pedibus per mutua nexis,
with one another
, V.