piāculum ī, n
pio,
a means of appeasing, sin-offering, propitiatory sacrifice
: piaculum hostiam caedi, L.: Te piacula nulla resolvent, H.—
An animal offered in sacrifice, victim
: ea prima piacula sunto, V.: furtiva piacula cervae, i. e.
substitution
, Iu.—
An expiation, atonement, sacrifice
: rupti foederis, L.: luendis periculis publicis piacula esse, L.—
A remedy
: Laudis amore tumes, sunt certe piacula, quae,
etc., H.—
Punishment
: dea a violatoribus (sui templi) gravia piacula
exegit, L.: rerum praetermissarum, i.
e.
satisfaction
, L.—
A crime, sacrilege
: quantum piaculi committatur, L.:
commissa piacula, V.