stigr stígr (-s, ar; pl. -ar, -ir, acc. -a, -u) m
1.
path; ryðja stíginn, to clear the way; taka úkunna stíga, to walk in unknown paths; stemma stíga fyrir e-m, to bar one's way, cut one off; kanna úkunna stigu, to visit unknown paths (foreign lands); af hverjum stig, from everywhere