3. ad invictissimum Herculem Ferrariae Ducem
Otia Musarum sacris, et Apolline dignaQuaerebam curis liber, et urbe procul,
Et nunc, qua gelidis immurmurat aura viretis,
Errabam tacito per loca sola pede,
5Nunc dorso exceptus nemorum, et viridantibus umbris
Pergebam Aonios laetus inire choros.
Hinc magnum Alcidem victuris condere cartis
Mens erat, et summi facta referre Ducis.
Scilicet ut puero Phoebi chorus astitit omnis
10Ad cunas, primos dum ciet ore modos:
Fulserunt nitidis circum plectra aurea gemmis,
Et dulces cantus Calliopea dedit,
Divinum ambrosiae Charites sparsere liquorem,
Quo languor teneris artubus omnis abit.
15Ecce tibi, superos inter lis orta repente est,
Munera quis puero nobiliora ferat.
Ipsa oculis Cytherea novum molita decorem
Afflat, et insolitum spargit in ora decus.
Mars pater immensum robur, venientibus annis,
20Spondet, et invictas ad fera bella manus.
Regna Deum genitor, rapido quae intersecat amne
Hinc Padus, et tumidis alluit auctus aquis,
Hinc sale Tyrrheno clauduntur plurima, at illinc
Hadriacis late fluctibus icta sonant:
25In medio Eridani surgit Ferraria ad undas
Aureaque invictum tollit ad astra caput.
Qualis septa ardet bacca Gangetide gemma
Atque puellares nectit honore comas,
Talis culta inter vicinas enitet urbes,
30Clara hominum ingeniis, Semideumque domus,
Quam vis nulla queat, non ipse excindere ferro
Iuppiter, adversum si ferat arma Deus.
Quin et avis atavisque potens, et sanguine Ibero
Mista Deum soboles iam mihi carmen erat,
35Externique iterum thalami, queis regia coniux
Gaudet, et Herculeum suscitat alma genus,
At mihi livor edax, Musarum sacra ferenti,
Obstitit, et coeptum linquere iussit opus.
Ignotas subito Nymphae petiere latebras
40Et flentem Phoebus deserit ipse pater;
Nil nemora, aut saltus miserum iuvere, latentem
Invenit, effuso cuncta labore cadunt.
Quid referam obscoenos vultus? quid sanguine foedo
Suffectos visus, quos meminisse piget?
45Canities inculta genas, color occupat ora
Buxeus, aurata pallidior statua.
Hoc ego nocte satas monstrum exhorrere sorores
Crediderim, et si quid tristius Orcus alit:
Tu mihi, seu fessis Italum succurrere rebus,
50Seu perstas regnis consuluisse tuis,
Ausoniae columen, quo nunc Ferraria gaudet
Principe, et irati vix timet arma Iovis,
Huic monstro occurras pernix, et vindice dextra
Fac Stygios repetat, te feriente, lacus.
55Herculea laetere diu sic, optime, fronde,
Aeternum terror hostibus unde cadat,
Sicque tibi placido delapsus in aequora cursu
Eridanus famulis littora pulset aquis.
Abstineat nostros olim si invadere fines
60Pestis, et haec telis concidat icta tuis,
Non mihi te potior fuerit Iove natus ab ipso
Alcides, coeli fulserit astra licet,
Straverit aut dirum Nemees sub rupe Leonem,
Traxerit et Stygium caeca per antra Canem.
65Saevius his quando monstrum est quo iactor, opemque
Numinis imploro terque quaterque tui.
