A.“μωμάσομαι” Simon.5.5: aor. “ἐμωμησάμην” A.Ag.277; Dor. poet. “μωμάσατο” Theoc.9.24: (μῶμος):—find fault with, blame, criticize, c. acc., Il. l.c., Thgn.169, 369, Simon. l.c., A. l.c., Ar.Av.171, Call.Dian.222:—poet., Ion. (Democr.48, Eus.Mynd. 1), and later Prose, Luc.Hist.Conscr.33, al.: aor. μωμηθῆναι in pass. sense, 2 Ep.Cor.6.3; v. μωκάομαι.
μωμ-άομαι , Ion. μωμ-έομαι , 3pl. -εῦνται Thgn.369, cf. 169; inf. -έεσθαι Hp.de Arte 1: fut. -ήσομαι Il.3.412, Thgn.1079; Dor.