I.a mountain or promontory in Apulia, near the foot of Mount Garganus, now Matinata, Luc. 9, 185; Schol. Cruq. ad Hor. C. 1, 28, 3.—Hence,
1. Mă-tīnus , a, um, adj., of or belonging to Mount Matinus, Matinian: “apis Matinae More,” Hor. C. 4, 2, 27: “litus,” id. ib. 1, 28, 3: “cacumina,” id. Epod. 16, 28.—
2. Mătīnus , i, m., a mountain in Apulia Daunia, Luc. 9, 185.