I.a hollow, deep sound, a booming, humming, buzzing: Ennius sonum pedum bombum pedum dixit, Fortun. Dial. (v. Enn. p. 183 fin. Vahl.); of bees; of a horn; “of the clapping of hands: si (apes) intus faciunt bombum,” Varr. R. R. 3, 16, 32: “cum tuba... mugit, Et reboat raucum regio cita barbara bombum,” Lucr. 4, 546: “raucisonos efflabant cornua bombos,” Cat. 64, 263: “torva mimalloneis inplerunt cornua bombis,” Pers. 1, 99 Coningt. ad loc.; Mart. Cap. 1, § 67; 2, § 197: “organorum,” Serv. ad Verg. A. 7, 23: “qui plausuum genera condiscerent (bombos et imbrices et testas vocabant),” Suet. Ner. 20 Casaub.
bombus , i, m., = βόμβος,