I.v. inch. a. [cupio], to long much for a thing, to be very desirous of, to covet, to aspire to, strive after (class. in prose and poetry).
(α).
With acc.: quid concupiscas tu videris: quod concupiveris certe habebis, Ant. ap. Cic. Phil. 5, 12, 33: “credo enim vos ... non pecuniam ... non opes violentas ... sed caritatem civium et gloriam concupivisse,” Cic. Phil. 1, 12, 29: “signa, tabulas, etc.,” id. Par. 6, 3, 49: “domum aut villam,” Sall. C. 51, 33: “tribunos plebis,” Liv. 3, 67, 7: “eandem mortem gloriosam,” Cic. Div. 1, 24, 51; Quint. 5, 13, 6: “loquendi facundiam,” id. 12, 10, 16: “eloquentiam,” Tac. Agr. 21: “dominationem,” Suet. Caes. 30: “triumphum,” id. Vesp. 12: “majora,” Nep. Paus. 1, 3: “nihil desiderabile,” Cic. Fin. 1, 16, 53: nihil mihi, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 9, 3: “perniciosum quicquam,” id. ib. 10, 8, 2; Cic. Quint. 21, 69; * Hor. Epod. 3, 19; Quint. 1, 2, 6; 12, 11, 23: “cum est concupita pecunia,” Cic. Tusc. 4, 11, 24; 4, 6, 12: “concupiscendus honos,” id. Fam. 15, 6, 2: “aliquid alicui concupiscendum relinquere,” Liv. 1, 56, 7; Curt. 7, 8, 13; Plin. 11, 6, 5, § 15: “aliquid intemperanter,” Nep. Att. 13, 4.—
(β).
With inf.: “quid erat, quod concupisceret deus mundum signis et luminibus tamquam aedilis ornare?” Cic. N. D. 1, 9, 22: “obmutescere,” id. Fin. 4, 3, 7: “ducere Sassiam in matrimonium,” id. Clu. 9, 26; Nep. Lys. 2, 2; Petr. 111: “Nero virtutem ipsam exscindere concupivit,” Tac. A. 16, 21: “esse similes,” Quint. 2, 9, 2: “videri Atticorum imitatores,” id. 12, 10, 14: “prodire in scaenam,” Suet. Ner. 20; id. Claud. 34; id. Calig. 37.—
(δ).
Absol. (rare): “fingebat et metum, quo magis concupisceret,” Tac. H. 1, 21; 1, 52: “abiit jam tempus, quo posses videri concupisse,” id. ib. 2, 76: “his domos villas patefecimus non concupiscentibus,” id. G. 41: “quamvis ista non adpetat, tam grate tamen excipit quam si concupiscat,” Plin. Ep. 3, 2, 6.—