I.to discuss, argue, debate a thing; or to dispute, converse, treat respecting a thing (ante-class. and post-Aug., esp. in Tac.): quid ego cum illo dissertem amplius? Cato ap. Paul. ex Fest. p. 60, 1 Müll.: “dic mihi istuc, quod vos dissertatis,” Plaut. Men. 5, 2, 58; cf.: “vim Romanam pacisque bona dissertans,” Tac. H. 4, 69; so, “haec atque talia,” id. A. 12, 11.—Absol.: “ostentandi gratia magno conventu hominum,” Gell. 7, 14, 9: “totis exercitibus coram dissertare,” Tac. A. 13, 38.
disserto , āvi, ātum, 1, v. freq. a. dissero,