I.“duplice,” Hor. S. 2, 2, 122), adj. duo-plico, twofold, double.
I. Lit.: “et duplices hominum facies et corpora bina,” Lucr. 4, 452; cf. “aër (with geminus),” id. 4, 274: “cursus (with duae viae),” Cic. Tusc. 1, 30: “pars (opp. simplex),” Quint. 8, 5, 4; cf. id. 4, 4, 5: “modus (opp. par and sesquiplex),” Cic. Or. 57, 193 et saep.: “duplici de semine,” Lucr. 4, 1229: “quem locum duplici altissimo muro munierant,” Caes. B. G. 2, 29, 3: “fossa duodenūm pedum,” id. ib. 7, 36 fin.: “vallum,” id. B. C. 3, 63, 3: “rates,” id. ib. 1, 25, 6: “tabellae,” consisting of two leaves, Suet. Aug. 27: “dorsum,” consisting of two boards, Verg. G. 1, 172: “acies,” Caes. B. G. 3, 24, 1; id. B. C. 1, 83, 1; 3, 67, 3 al.; cf. “proelium,” Suet. Aug. 13: “seditio,” id. Tib. 25: “triumphus,” id. Dom. 6: “cura,” id. Tib. 8 et saep.—Prov.: “duplex fit bonitas, simul accessit celeritas,” who gives promptly gives twice, Pub. Syr. 141 (Rib.).—
B. Transf.
1. Of things made double by being divided into two, cloven, bipartite, double: “ne duplices habeatis linguas, ne ego bilingues vos necem,” Plaut. Truc. 4, 3, 7; cf. id. As. 3, 3, 105: “ficus,” Hor. S. 2, 2, 122; Plin. 20, 6, 23, § 52; Veg. Vet. 2, 10, 6 (1, 38, p. 265 Bip; cf. id. 1, 56, p. 281 Bip.): “folia palmae,” Plin. 16, 24, 38, § 90: “lex,” Quint. 7, 7, 10.—
2. Poet., like the Gr. διπλοῦς, of things in pairs, for ambo or uterque, both: “oculi,” Lucr. 6, 1145: “palmae,” Verg. A. 1, 93; cf. Ov. Am. 3, 327.—
3. Opp. to single, like the Gr. διπλοῦς and our double, for thick, strong, stout: “clavi,” Cato R. R. 20: “amiculum,” Nep. Dat. 3; cf. “pannus,” Hor. Ep. 1, 17, 25: “fenus,” Prop. 3 (4), 1, 22.(for which: “magnum fenus,” Tib. 2, 6, 22). —
4. With quam in post-Aug. prose, for alterum tantum, twice as much as, Col. 1, 8, 8: “duplex quam ceteris pretium,” Plin. 19, 1, 2, § 9; Quint. 2, 3, 3.
II. Trop.
2. In poets, like the Gr. διπλοῦς, of character, qs. double-tongued, double-faced, i. e. false, deceitful: “Ulixes,” Hor. C. 1, 6, 7: “Amathusia,” Cat. 68, 51; so, “animo,” Vulg. Jacob. 1, 8; 4, 8.—Adv.: dū^-plĭcĭter , doubly, on two accounts, Lucr. 6, 510; Cic. Ac. 2, 32, 104; id. Fam. 9, 20: “res conscriptae,” ambiguously, Arn. 5, p. 182; Vulg. Sirach, 23, 13.