I. A funeral procession, funeral obsequies (freq. and class.; “syn.: funus, pompa, justa, inferiae, feralia): funus, quo amici convenerant ad exsequias cohonestandas,” Cic. Quint. 15, 50; cf.: “exsequias funeris prosequi,” id. Clu. 71, 201; and: “funus innumeris exsequiis celebratum,” Plin. 10, 43, 60, § 122: “Clodii cadaver spoliatum imaginibus, exsequiis,” Cic. Mil. 13, 33: “justis exsequiarum, id. Leg, 2, 17, 42: fertur in exsequiis matrona,” Ov. F. 2, 847: “exsequiis rite solutis,” Verg. A. 7, 5 et saep.: “exsequias ire,” to go to the funeral, Ter. Ph. 5, 8, 37; Ov. Am. 2, 6, 2; Sil. 15, 395; Vulg. Gen. 50, 10 al. —
exsĕquĭae (exequ- ), ārum, f. exsequor, I. B..