I.gaping, split, cleft, opened, open.
I. Lit. (only poet.): “ubi hiulca siti findit Canis aestifer arva,” Verg. G. 2, 353: “Aegyptus,” Stat. Th. 4, 708: “venae fluminis,” id. ib. 9, 450: “juga montis Tauri,” Sol. 38 fin.: “nubes, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 206: nimbi,” id. Rapt. Pros. 2, 230: “vulnus,” Sid. Ep. 6, 7: “ova,” Claud. III. Cons. Hon. 4 praef.: mucro, i. e. ungues ferrei, Prud. στεφ. 10, 452: “ictus,” id. ib. 5, 113.— *
B. Poet. transf., act., cleaving, destroying: “fulmen,” Stat. Th. 1, 26.—
II. Trop.
A. Of speech, gaping, not well connected, forming a hiatus (class.): “struere verba sic, ut neve asper eorum concursus neve hiulcus sit, sed quodammodo coagmentatus et levis,” Cic. de Or. 3, 43, 171; cf.: “hiulcae voces,” id. Or. 44, 150: “nonnumquam hiulca etiam decent,” Quint. 9, 4, 36.—*