previous next
hĭulcus , a, um, adj. hio,
I.gaping, split, cleft, opened, open.
I. Lit. (only poet.): “ubi hiulca siti findit Canis aestifer arva,Verg. G. 2, 353: “Aegyptus,Stat. Th. 4, 708: “venae fluminis,id. ib. 9, 450: “juga montis Tauri,Sol. 38 fin.: “nubes, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 206: nimbi,id. Rapt. Pros. 2, 230: “vulnus,Sid. Ep. 6, 7: “ova,Claud. III. Cons. Hon. 4 praef.: mucro, i. e. ungues ferrei, Prud. στεφ. 10, 452: “ictus,id. ib. 5, 113.— *
B. Poet. transf., act., cleaving, destroying: “fulmen,Stat. Th. 1, 26.—
II. Trop.
A. Of speech, gaping, not well connected, forming a hiatus (class.): “struere verba sic, ut neve asper eorum concursus neve hiulcus sit, sed quodammodo coagmentatus et levis,Cic. de Or. 3, 43, 171; cf.: “hiulcae voces,id. Or. 44, 150: “nonnumquam hiulca etiam decent,Quint. 9, 4, 36.—*
B. Eager, longing for any thing: “gens,Plaut. Trin. 2, 2, 9.—* Adv.: hiulcē (acc. to II. A.), of speech, in a gaping manner, with a hiatus: “non aspere, non vaste, non rustice, non hiulce, sed presse et aequabiliter et leniter (loqui),Cic. de Or. 3, 12, 45.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Plautus, Trinummus, 2.2
    • Vergil, Georgics, 2.353
    • Cicero, On Oratory, 3.12
    • Cicero, On Oratory, 3.43
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 9, 4.36
    • Statius, Thebias, 1
    • Statius, Thebias, 4
    • Cicero, Orator, 44.150
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: