I. Shameless, impudent ( = impudens; “very rare): o facinus impudicum!” Plaut. Rud. 2, 3, 62; cf. “1, 2, 27: crura defringentur, ni istum inpudicum percies,” id. As. 2, 4, 69.—
II. Unchaste, immodest, lewd (the predom. signif. of the word): Pa. Quod id est facinus? Sc. Inpudicum, Plaut. Mil. 2, 3, 11: “quam tu inpudicam esse arbitrere,” id. Am. 3, 2, 24: “me inpudicam facere,” i. e. to rob of chastity, id. ib. 2, 2, 202: “omnes adulteri, omnes impuri impudicique,” Cic. Cat. 2, 10, 23: “intolerabile est servire impuro, impudico, effeminato,” id. Phil. 3, 5, 12: “et consul et impudicissimus,” id. ib. 2, 28, 70: “mulieres,” id. Cat. 2, 5, 10; cf.: “osculando impudicior,” Plaut. Curc. 1, 1, 51.—
B. Transf.: “digitus,” i. e. the middle finger, Mart. 6, 70, 5: “si fur veneris, impudicus ibis,” violated, Auct. Priap. 60: “odor impudicus urcei,” disgusting, filthy, Mart. 12, 32, 16. —Adv.: impŭdīcē , unchastely, Tert. Idol. 2: “impudicissime et obscenissime vixit,” Eutr. 8, 22.