I.to make dark or dusky, to darken, obscure.
I. Lit.: “humida fulmina non urunt sed infuscant,” Plin. 2, 51, 52, § 137: “aquā infuscatā atramento,” id. 9, 29, 45, § 84; “Vict. Orig. Gentis R. 14: vellera,” Verg. G. 3, 389: “harenam sanie,” id. ib. 493: “rufum colorem nigro,” Gell. 2, 26, 8.—Transf.: “vinum,” to dilute wine, Plaut. Cist. 1, 1, 21: “saporem,” to spoil the taste, Col. 12, 19, 2: sonum, to obscure or lower the voice, Plin. 10, 29, 43, § 82: vox non infuscata, Sen. praef. Contr. 1 med.—
II. Trop., to obscure, sully, stain, tarnish: “metuo ne quid infuscaverit,” lest he do some mischief, Plaut. Mil. 2, 6, 46: “nec eos aliqua barbaries domestica infuscaverat,” Cic. Brut. 74, 258: “vicinitas non infuscata malevolentiā,” id. Planc. 9, 22: “gloriosam militiam,” Just. 12, 11: “victoriae gloriam saevitiae macula,” id. 12, 5: “jus pietatis,” Calp. Declam. 24.