I.a coming between, intervention.
I. Lit.: “testium,” Gell. 14, 2, 7.—
II. Transf.
A. An interposition, a becoming surety for one: “mea intercessio parata et est et fuit,” Cic. Att. 1, 4: “intercessiones pecuniarum in coitionibus candidatorum,” id. Par. 6, 2.—
B. A fulfilment, performance, Cod. Just. 12, 22, 1; Cod. Th. 6, 28, 4. —
C. An intervention, interposition, protest on the part of a tribune of the people, who annulled a decree of the Senate by his veto: “cum intercessio stultitiam intercessoris significatura sit, non rem impeditura,” Cic. Agr. 2, 12: “intercessionem liberam relinquere,” Caes. B. C. 1, 7: “remittere,” Liv. 38, 54: “intercessionem facere pro aliquo,” Gell. 7, 19: “intercessionem suam interponere,” Val. Max. 6, 1, 10.