I.gen. plur marium, Cic. Part. Or. 10, 35; Mel. 3, 9, 5), adj. prob. from Sanscr. root man, think; manus, man, human being; cf.: memini, moneo, etc., male, masculine, of the male sex: “mare et femineum sexus,” App. de Mund. p. 66 med.: “maribus (sc. diis),” Cic. Leg. 2, 12, 29: “si marem (anguem) emisisset ... si feminam, etc.,” id. Div. 1, 18, 36; id. Part. Or. 10; so, “emissio maris anguis (opp. emissio feminae anguis),” id. Div. 2, 29, 62: mas vitellus, a male yolk, i. e. which would produce a male chick, Hor. S. 2, 4, 14.—Of plants: “ure mares oleas,” Ov. F. 4, 741.—
B. Transf., masculine, manly, brave (poet.): “quod mares homines amant,” Plaut. Poen. 5, 5, 32: “maribus Curiis,” Hor. Ep. 1, 1, 64: “animi,” id. A. P. 402: “male mas,” unmanly, effeminate, Cat. 16, 13: “atque marem strepitum fidis intendisse Latinae,” i. e. a manly, noble strain, Pers. 6, 4.—As subst.: mās , māris, a male (opp. femina, v. infra).
A. Lit., of gods, human beings, and animals: “congressio maris et feminae,” Cic. Rep. 1, 24, 38: “et mares deos et feminas esse dicitis,” id. N. D. 1, 34, 95: “(bestiarum) aliae mares, aliae feminae sunt ... et in mare et in femina, etc.,” id. ib. 2, 51, 128; cf.: “feminaque ut maribus conjungi possit,” Lucr. 5, 853: “marium expers,” Suet. Claud. 33; so, “marium pignora,” id. Aug. 21 Oud. N. cr.: “stuprum in maribus,” Quint. 11, 1, 84: “vos tollite laudibus, mares, Delon Apollinis,” Hor. C. 1, 21, 10.—