previous next
ob-lectāmentum , i, n. id.,
I.a delight, pleasure, amusement (class.; cf.: voluptas, deliciae); with gen. obj.: “requies oblectamentumque senectutis,Cic. Sen. 15, 52: “oblectamenta puerorum,id. Par. 5, 2, 38: “oblectamenta et solatia servitutis,Cic. Verr. 2, 4, 60, § 134: “gulae,Plin. 21, 11, 39, § 68.—With gen. subj.: rerum rusticarum, Cic. Sen. 16, 55.—Absol.: “erat ei in oblectamentis draco serpens,Suet. Tib. 72.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (6 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (6):
    • Cicero, Against Verres, 2.4.134
    • Suetonius, Tiberius, 72
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 21.68
    • Cicero, De Senectute, 15
    • Cicero, De Senectute, 16
    • Cicero, Paradoxa Stoicorum, 5
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: