I.hateful, odious, vexatious, offensive, unpleasant, disagreeable, annoying, troublesome, etc. (class.; syn.: invisus, offensus).
I. Of persons: “odiosus mihi es,” Plaut. Ps. 1, 1, 28: “infestum et odiosum esse alicui,” id. Truc. 1, 1, 65; Lucr. 4, 1165: “senex,” Ov. R. Am. 471. —
II. Of things: “dona odiosa ingrataque,” Plaut. Truc. 4, 1, 7: “odiosa et inepta amatio,” id. Rud. 4, 5, 14: “motus odiosiores,” Cic. Off. 1, 36, 130: “verbum,” id. Or. 8, 25: “odiosissima natio,” Phaedr. 2, 5, 4: “cupidis rerum talium odiosum fortasse et molestum est carere,” it is vexatious, unpleasant, Cic. Sen. 14, 47; id. Phil. 1, 11, 27.—Hence, adv.: ŏdĭōsē , in a hateful manner, odiously, vexatiously: “facere,” Plaut. Bacch. 4, 9, 139: “dicere,” Cic. Brut. 82, 284; Ter. Ad. 4, 2, 49; Cic. de Or. 2, 65, 262.—Sup.: “odiosissime,” Aug. de Dono Persev. 61.