I.to weigh, weigh out.
II. Transf.
A. To pay (rare but class.): “praedia, quae pensitant,” Cic. Agr. 3, 2, 9: “vectigalia,” id. Imp. Pomp. 6, 16.—
B. To weigh, ponder, think over, consider (not in Cic. or Cæs.; “syn.: penso, expendo, pondero): rem,” Liv. 4, 41: “virtutes,” Gell. 1, 4, 1: “aliquid morosissime,” Suet. Aug. 16; id. Caes. 30; Tac. A. 12, 17: “malui omnia a te pensitari quam electa laudari,” Plin. Ep. 4, 14, 6; 4, 15, 8; 7, 9, 3: “de aliquā re,” Gell. 2, 27, 3.—With a relative-clause: “Tiberius saepe apud se pensitato, an, etc.,” Tac. A. 3, 52: “diu pensitares, quem potissimum eligeres,” Plin. Ep. 4, 15, 9.—
C. To compare by examining (post-class.): “philosophorum sectatores cum veteribus Pythagoricis pensitans,” Gell. 1, 9, 11: “incommoda cum emolumento spei,” id. 1, 13, 5.