I.a ruler, sovereign (poet.): deūm regnator, Naev. ap. Fest. s. v. quianam, p. 257, 28 Müll.; Verg. A. 4, 269: “deorum,” Plaut. Am. prol. 45; cf.: summi Olympi, Verg. A. 7, 558; 10, 437: “regnator omnium deus,” Tac. G. 39: “corniger Hesperidum fluvius regnator aquarum,” Verg. A. 8, 77; Col. 10, 200: “Asiae (Priamus),” Verg. A. 2, 557 Wagn.: Neptunus regnator marum, Naev. ap. Prisc. p. 770 P.; cf. “of the same: freti,” Sen. Hippol. 945: “lyricae cohortis (Pindarus),” Stat. S. 4, 7, 5: “agelli,” i. e. owner, Mart. 10, 61, 3.—With dat.: “occiduis regnator montibus Atlas,” Val. Fl. 2, 621: “Illyricis regnator aquis,” i. e. the Danube, Aus. Epigr. 3.— Absol.: “in Siciliā, ubi rex Agathocles regnator fuit,” Plaut. Men. 2, 3, 58; Mart. 11, 6, 2.
regnātor , ōris, m. regno,