I.to try or attempt again, to reattempt (a poet. word of the Aug. per.): “timide verba intermissa retentat,” Ov. M. 1, 746: “preces,” id. ib. 14, 382: “fila lyrae,” id. ib. 5, 117: “referoque manus iterumque retento,” id. H.10,11: “viam leti,” id. M. 11, 792: “studium fatale,” id. Tr. 5, 12, 51: “arma,” Luc. 2, 514: “memoriam meam,” Sen. Ep. 72, 1: “nec audent ea retentare, quorum vitia retractando patescunt,” id. Brev. Vit. 10, 2: nec vana retentet spes Minyas, move or affect again, Val. Fl. 5, 679. —With inf.: “saepe retentantem totas refringere vestes,” Ov. M. 9, 208.
rĕ-tento (-tempto ), āvi, ātum, 1, v. a.,