I. In gen., that may be seen, visible: “corpus caeli,” Cic. Univ. 8 (al. aspectabile); so, “corpus,” Ov. Tr. 3, 8, 35: “purus ab arboribus, spectabilis undique campus,” i. e. open, id. M. 3, 709.—
II. Pregn., that is worth seeing, notable, admirable, remarkable (only poet. and in post-Aug. prose): “Niobe Vestibus intexto Phrygiis spectabilis auro,” Ov. M. 6, 166: “quod sit roseo spectabilis ore,” id. ib. 7, 705: “heros,” id. ib. 7, 496: “mons topiario naturae opere,” Plin. 4, 8, 15, § 29: “flumen portu,” id. 5, 1, 1, § 13: “texenda spectabili subtilitate,” id. 16, 37, 68, § 174: “pulchra et spectabilis victoria,” Tac. Agr. 34 fin.: “mater spectabile tela duxit opus,” Val. Fl. 1, 429.—
B. Under the emperors: Spectabilis, a title of high officers: “apud virum Spectabilem proconsulem,” Cod. Just. 2, 7, 11 fin.: “judices,” ib. 7, 62, 32: “praefectus vigilum,” Dig. 1, 15, 3.