I.fut. scanned tĕpēfăciet, Cat. 64, 361; cf. liquefacio), v. a. tepeo - facio, to make moderately warm, lukewarm, or tepid; to warm, tepefy (class.); as verb. fin. act.: “is ejus (solis) tactus est, non ut tepefaciat solum, sed etiam saepe comburat,” Cic. N. D. 2, 15, 40: “corpus,” Plin. 15, 4, 5, § 19: “ova,” id. 10, 33, 49, § 92: “linteum,” Cels. 3, 6 med.: “in matris jugulo ferrum acutum,” Hor. S. 2, 3, 136.—Pass.: “medicamentum semper ante tepefieri convenit,” Cels. 6, 7: “insecta tepefiunt,” Plin. 11, 6, 5, § 13.— Part. perf.: “umor mollitur tepefactus et tabescit,” Cic. N. D. 2, 10, 26; id. Tusc. 5, 13, 37; id. Sen. 15, 51; Varr. R. R. 2, 1, 23; Lucr. 6, 322; Plin. 19, 1, 3, § 17; Verg. A. 9, 419.
tĕpĕfăcĭo , fēci, factum, 3 (