I. Lit., a crossing over, passing over, passage: “trajectiones incendiorum,” Vitr. 2, 9 fin.: “honestior existimatur trajectio,” i. e. the going over sea to Pompey, Cic. Att. 8, 15, 2: trajectiones motusque stellarum, the shootings over, i. e., concr., shooting-stars, meteors, id. Div. 1, 1, 2; so, “stellae trajectio,” id. ib. 2, 6, 16.—
II. Trop., of language.
B. Exaggeration, hyperbole: “tum augendi minuendive causā veritatis superlatio atque trajectio,” Cic. de Or. 3, 53, 203: “superlatio veritatis et trajectio,” Quint. 9, 2, 3.—
C. A throwing or putting off upon another: “in alium,” Cic. de Or. 3, 53, 204.