I.sup. vivissimus, cited without example by Fest. p. 379 Müll.), adj. vivo, alive, living, that has life.
I. Lit.
A. Adj.
1. Of living beings: “qui cum tantum ausus sit ustor pro mortuo, quid signifer pro vivo non esset ausus? In curiam potissimum abjecit, ut eam mortuus incenderet, quam vivus everterat,” Cic. Mil. 33, 90: “quorum (simulacrorum) contexta viminibus membra vivis hominibus complent,” Caes. B. G. 6, 16: “adeo ut Cato vix vivus effugeret,” Cic. Q. Fr. 1, 2, 5, § 15; Cic. Verr. 2, 2, 77, § 189; 2, 4, 40, § 87: “si Jugurtham vivom aut necatum sibi tradidisset,” Sall. J. 61, 5: “doctus eris vivam (gallinam) musto mersare Falerno,” Hor. S. 2, 4, 19: “quamquam ea Tatio sic erant descripta vivo, tamen eo interfecto multo etiam magis, etc.,” in the lifetime of Tatius, Cic. Rep. 2, 8, 14: “tantum illo vivo,” Hirt. B. G. 8, 21 fin.: “cum leges duo ex unā familiā, vivo utroque, magistratus creari vetarent,” Caes. B. G. 7, 33; cf. “also: Cato affirmat, se vivo illum non triumphaturum,” as long as he lived, Cic. Att. 4, 16, 2; so, “me vivo,” Plaut. Bacch. 3, 3, 15; id. Most. 1, 3, 73: “vivā me,” id. Bacch. 3, 4, 17.—So the phrase vivus vidensque, before his very eyes: “huic acerbissimum vivo videntique funus ducitur,” Cic. Quint. 15, 50; cf.: “ille Cyprius miser ... vivus (ut aiunt) est et videns cum victu ac vestitu suo publicatus,” id. Sest. 27, 59; cf.: “et prudens sciens, Vivos vidensque pereo,” Ter. Eun. 1, 1, 28.—Subst.: vīvus , i, m., a living man: “cum is, cui forma mortui, fortunae vivi commendatae sunt, ignominiā mortuum, inopiā vivum adfecerit, is inter honestos homines atque adeo inter vivos numerabitur?” Cic. Rosc. Am. 39, 113. —
2. Of things concr. and abstr.: “saepes,” Col. 11, 3, 3: “caespes,” Ov. M. 4, 301: “harundo,” id. ib. 13, 891: “virga,” id. ib. 4, 744: “radix,” id. ib. 14, 713: “aqua,” running, Varr. L. L. 5, § 123 Müll.; so, “flumen,” Liv. 1, 45; Verg. A. 2, 719: “lacus,” id. G. 2, 469: “ros,” fresh, Ov. F. 4, 778: “lucernae,” burning, Hor. C. 3, 21, 23: “lapis,” flint, Plin. 36, 19, 30, § 138: “sulphur,” native, id. 35, 15, 50, § 175: “linum,” asbestos-cloth, id. 19, 1, 4, § 19; Cels. 5, 18, 13: “calx,” unslacked, Vitr. 8, 7; Plin. 29, 3, 11, § 51: “saxum,” living, natural, unwrought, Verg. A. 1, 167: “pumex,” Ov. F. 2, 315: “argentum,” quicksilver, mercury, Plin. 33, 6, 32, § 99: vultus, i. e. alive with expression, or, as we say, speaking, Verg. A. 6, 848.—So of statues and images: “vidi artes veterumque manus variisque metalla viva modis,” Stat. S. 1, 3, 48: vox, living, i. e. oral discourse, Cic. Agr. 2, 2, 4; Quint. 2, 2, 8; Sen. Ep. 6, 4; 33, 9; Plin. Ep. 2, 3, 9 al.: cujus facta viva nunc vigent, living, Naev. ap. Gell. 6, 8, 5: “animus,” lively, Plin. Ep. 8, 6, 17: “pectus,” Arn. 3, 6.—
B. Subst.: vīvum , i, n., lit., that which is alive; hence,
1. Ad vivum resecare, to cut to the quick, cut very deep: “extrema pars ipsius unguis ad vivum resecatur,” Col. 6, 12, 3 (cf. in the adj.: “vulnera circumcidere ad vivas usque partes,” Plin. 28, 10, 43, § 156): “calor ad vivum adveniens,” Liv. 22, 17, 2.—Trop.: “hoc primum sentio, nisi in bonis amicitiam esse non posse: neque id ad vivum reseco, ut illi, qui haec subtilius disserunt,” i. e. I do not wish to be understood in too strict a sense, Cic. Lael. 5, 18.—