I.not soft or mellow, harsh, rough, sour (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Cæs.).
I. Lit., of fruit: “uva,” Hor. C. 2, 5, 10: “fructus (opp. dulcis),” Plin. 13, 4, 6, § 26. —More freq.,
II. Transf., in gen., rough, rude, harsh, hard, severe, stern, fierce, savage, inexorable (syn.: “barbarus, trux, torvus, immanis, ferox, crudelis, saevus): naturā et moribus immitis ferusque,” Liv. 23, 5, 12; cf. “asper et immitis,” Suet. Tib. 59: “arrogans, profusus, immitis,” id. Ner. 4: “tyrannus (i. e. Pluto),” Verg. G. 4, 492: “Parcae,” Prop. 4 (5), 11, 13. “Glycera,” Hor. C. 1, 33, 2: “immitibus et desertis locis,” Plin. 17, 16, 26, § 120: “insulam Gyarum immitem et sine cultu hominum esse,” Tac. A. 1, 69: “immite et turbidum caelum,” Plin. Ep. 8, 17, 1: “venti,” Tib. 1, 1, 45: “oculi,” Ov. M. 6, 621: “nidi (i. e. hirundinum apibus infestarum),” Verg. G. 4, 17: “ara (on which human beings are offered),” Ov. P. 3, 2, 71: “claustra,” id. Am. 1, 6, 17: “vulnera,” id. de Nuce 69: “fata,” id. M. 13, 260: “mandata,” Tac. A. 15, 27: “rescriptum,” id. ib. 6, 9: “mors,” Tib. 1, 3, 55: “caedes pariter fugientium ac resistentium,” Liv. 4, 59, 6.—As subst.: immītĭa , ium, n., barbarous acts: “ausae immitia nuptae (i. e. abortus),” Ov. F. 1, 625.—Comp.: “vetus operis ac laboris, et eo immitior, quia toleraverat,” Tac. A. 1, 20; Plaut. Bacch. 3, 4, 1: “calcato immitior hydro,” Ov. M. 13, 804.— Sup.: “serpentes immitissimum animalium genus,” Plin. 10, 74, 96, § 207.—Adv.: im-mīte , rudely, harshly: “stridorque immite rudentum Sibilat,” Sil. 17, 257.