previous next
immŏdestus (inm- ), a, um, adj. inmodestus,
I.unrestrained, excessive, extravagant, immoderate (rare but class.; syn. immoderatus): in vino. Ter. Heaut. 3, 3, 7: “mores,Plaut. Curc. 1, 3, 44: “largitione effundere,Sen. Contr. 1, 1: “fautores histrionum,Tac. A. 13, 28: genus jocandi non profusum nec immodestum, * Cic. Off. 1, 29, 103.—Advv.: immŏdestē .
A. Immoderately, extravagantly, impudently: “amare,Plaut. Poen. 1, 1, 25: “gloriari (with immodice),Liv. 22, 27, 2: “immodeste atque intemperanter facere multa,Quint. 5, 7, 32: “postulare missionem,Suet. Aug. 24.— Comp.: “procedere,Sen. Q. N. 1, 17.—
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: