previous next
sŭperbĭa , ae, f. superbus.
I. In a bad sense, loftiness, haughtiness, pride, arrogance (syn.: “arrogantia, insolentia, fastidium, fastus): num sibi aut stultitia accessit aut superat superbia?Plaut. Am. 2, 2, 77: “magnitudinem animi superbia (imitatur) in animis extollendis,Cic. Part. Or. 23, 81: “divitiae dedecoris plenae sunt et insolentis superbiae,id. Rep. 1, 34, 51: “abicio superbiam,Plaut. Merc. 5, 2, 10: “in rebus prosperis superbiam magno opere, fastidium arrogantiamque fugiamus,id. Off. 1, 26, 90; so (with fastidium) id. Rep. 1, 32, 48; (with arrogantia) id. Inv. 1, 54, 105; Caes. Fragm. ap. Gell. 4, 16, 8; (with avaritia) Liv. 43, 2, 2; (with insolentia, contumacia) Cic. Verr. 2, 4, 41, § 89; “(with importunitas),id. Rep. 1, 40, 62; id. Lael. 15, 54; (with inhumanitas) id. de Or. 1, 22, 99; (with crudelitas) Liv. 8, 33, 11; (opp. moderatio) id. 8, 33, 13: “domicilium superbiae,id. Agr. 2, 35, 97: “pone superbiam,Hor. C. 3, 10, 9: “superbiam alicujus retundere,Phaedr. 4, 23, 21: “in vultu damnosa superbia vestro, Ov A. A. 3, 509: silentium ipsius in superbiam accipiebatur,was interpreted as pride, Tac. A. 6, 19 (13) fin.: “absit superbia, asperitas,Plin. Ep. 8, 24, 5: “nec tanta superbia victis,Verg. A. 1, 529.—Plur.: “secundas fortunas decent superbiae,Plaut. Stich. 2, 1, 28.—
B. Transf., of things: album opus propter superbiam candoris concipit fumum, the delicacy of white (as a color), Vitr. 7, 3, 4.—
II. In a good sense, lofty spirit, honorable pride (poet. and in post-Aug. prose): “sume superbiam Quaesitam meritis,Hor. C. 3, 30, 14: “nec tantam Vespesiano superbiam,Tac. H. 3, 66.—
B. Transf., of things: “eadem causa in piris taxatur superbiae cognomine,Plin. 15, 15, 16, § 53; cf. superbus, II. B. 1.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: