I.to go, travel (postAug. and very rare; cf.: “vio pro eo infelicius fictum,” Quint. 8, 6, 33): “legati intenti ad viandum,” Amm. 20, 9, 1: “iter viandi multifidum,” Prud. adv. Symm. 2, 772: “vians maritus,” travelling about, App. M. 10, p. 240; 6, p. 184; Flor. 1 init.; Sol. 29 fin.; Vulg. 1 Reg. 24, 4.—P. a. as subst.: vĭantes , ium, m., travellers: “viantibus opportunae viae,” Amm. 15, 10, 2.
vĭo , āre, v. n. via,