A.spin upon, ῥάμμα (q.v.) Hermipp.48; elsewh.,
II.. spin to one, assign, prop. of the Fates who spun the thread of destiny; also of all powers which influence men's fortunes, οὔ μοι τοιοῦτον “ἐπέκλωσαν θεοὶ ὄλβον” Od.3.208, cf.4.208, etc.; ὁππότε κεν Μοῖραι ἐπικλώσωσ᾽ (sc. θάνατον) Callin.1.9, cf. Them.Or.32.356d:—Med., “ὁππότε [θεοὶ] βασιλεῦσιν ἐπικλώσωνται ὀϊζύν” Od.20.196, cf. 8.579: sts. c.inf. pro acc., “τῷ οἱ ἐπεκλώσαντο θεοὶ οἶκόνδε νέεσθαι” 1.17; ὡς “γὰρ ἐπεκλώσαντο θεοὶ δειλοῖσι βροτοῖσι, ζώειν ἀχνυμένοις” Il.24.525 (here only in Il.):—so in Act., φιτρὸν τὸν Μοῖρ᾽ ἐπέκλωσεν ζωᾶς ὅρον “ἔμμεν” B.5.143; “τοῦτο γὰρ λάχος . . Μοῖρ᾽ ἐπέκλωσεν ἐμπέδως ἔχειν” A. Eu.335 (lyr.); ἐπεὶ τό γε (sc. θανεῖν) Μοῖρ᾽ ἐ. CIG3136 (Erythrae), al.—Poet. word, used by Pl.Tht.169c τὴν . . εἱμαρμένην, ἣν <ἂν> σὺ ἐπικλώσῃς, cf. Stoic.2.319, Luc.Cont.16, DMort.30.2, Jul.Or.7.229c:—Pass., τὰ ἐπικλωσθέντα its destiny, Pl.R.620e, cf. Lg.957e, Plu.2.22b, 114d; “ἐξ ἀρχῆς -κεκλωσμένην ἀπόβασιν” Com.Adesp.295 (troch.).