Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon

A. causal in pres., impf., fut., and aor.1 ; later pf. παρέστα^κα in same sense, PTeb.5.196 (ii B.C.), Plb.3.94.7, S.E. M.7.273, etc.

I. cause to stand, place beside, “π. τοὺς ἱππεῖς ἐφ᾽ ἑκάτερον τὸ κέρας” Plb.3.72.9, cf. 3.113.8 ; παραστήσας τὰ ὅπλα having brought his arms into view, D.18.175 ; π. τινὰ φυλάττειν set one near a thing to guard it, v.l. in Id.49.35 ; “π. σορὸν σορῷ” Anatolian Studies p.204 (Termessus).

II. set before the mind, present, “ὑπόθεσιν . . οὐ χὶ τὴν οὖσαν παριστάντες ὑμῖν” D.3.1 ; τοῦτο π. τοὺς θεοὺς ὑμῖν that they may put this into your minds, Id.18.1 ; “τὸ δεινὸν π. τοῖς ἀκούουσιν” Id.21.72 ; π. ἐλπίδας, ὁτιοῦν τῶν δεινοτάτων, Id.19.333, 21.15 ; arouse, inspire, οὐ γὰρ ἡ πληγὴ παρέστησε τὴν ὀργὴν ἀλλ᾽ ἡ ἀτιμία ib.72 ; “π. φόβον καὶ ἀπορίαν ταῖς πόλεσι” Plb.3.94.7 ; π. ὁ κίνδυνος διαλογισμόν, μὴ. . Aeschin.2.159 : so τοῦτο π. ὑμῖν γνῶναι prompt you to that decision, D.18.8 ; π. τινὶ θαρρεῖν give one confidence, v.l. in Aeschin.1.174 ; π. τινί c. inf., put it into his head to . . , Paus.9.14.6 ; also π. τινὶ ὅτι or ὡς . . , X. Oec.13.1, Pl.R.600c.

2. dispose a person, “πρὸς μελαγχολίας” Phld. Ir.p.28 W., cf. Mus.p.73 K. ; also “Ἀθηναίους ἄλλα παρέστησεν ὡς ἥρωα τιμᾶν Θησέα” Plu. Thes.35 :—also in Pass., V. B. V. 1.

3. of a Poet, represent, describe, “τὸν Νέστορα παρέστησε [ὁ ποιητὴς] πείθοντα” Phld. Hom. p.65 O., cf. Ath.3.110f, 4.133b ; “δι᾽ ἐτυμολογίας” Corn. ND1 :—Pass., παριστάσθω ὅτι . . let it be stated that . . , S.E. M.7.310.

4. furnish, supply, deliver, PCair.Zen.790.10 (iii B.C.), PTeb.5.196 (ii B.C.), Abh. Berl.Akad.1925(5).31 (Cyrene).

5. make good, prove, show, “τι πολλοῖς τεκμηρίοις” Lys.12.51, cf. Act.Ap.24.13 ; “καθάπερ προϊόντες -στήσομεν” Phld. Ir.p.85 W., cf. Mus.p.37 K.

6. c. acc. pers., present, offer, ἑαυτοὺς τῷ θεῷ, ἑαυτοὺς δούλους εἰς ὑπακοήν, Ep.Rom.6.13,16.

b. commend, “βρῶμα ἡμᾶς οὐ παραστήσει τῷ θεῷ” 1 Ep.Cor.8.8.

7. render, [“ἡ πίσσα] τὸν οἶνον ἔὔποτον παρίστησι ταχέως” Plu.2.676c.

8. in later Greek, as in Med. (V. C. 1), produce in court, etc., BGU759.22 (ii A.D.), etc. :—Pass., Sammelb.4512.82 (ii B.C.), etc.

III. set side by side, compare, “[πόλεις] μικρὰς μεγάλαις” Isoc. 12.40.—The use of these act. tenses occurs in Pl.l.c., but first becomes common in Oratt.

B. Pass., with aor. 2, pf. and plpf. Act., intr. :

I. stand by, beside, or near, “θέων δέ οἱ ἄγχι παρέστη” Il.15.442, cf. 483 ; “ἀμφίπολος δ᾽ ἄρα οἱ κεδνὴ ἑκάτερθε παρέστη” Od.1.335, cf. 8.218, 18.183 ; ἑξείης πάντεσσι παρίστασαι, of a beggar, 17.450 ; “οὐδ᾽ ἄρα οἵ τις ἀνουτητί γε παρέστη” Il.22.371 ; ζωγράφῳ παρεστηκυῖα, of a painter's model, X. Mem.3.11.2 : freq. in part. παραστάς with a Verb, “εἶπε παραστάς” Il.12.60 ; οὖτα π. 20.472 ; παρασταθείς, v.l. for κατασταθείς, E.Or.365.

2. stand by, i.e. help, defend, τινι Il.10.279, etc. ; “Τρωσὶ παρεστάμεναι καὶ ἀμύνειν” 21.231, cf. 15.255 ; “Ὀδυσῆϊ π. ἠδ᾽ ἐπαρήγει” 23.783, cf. Hes. Th.439, Hdt.1.87, etc.; “π. τινὶ χερσί” S. Aj.1384 ; βοηθοὶ π. X. Cyr.5.3.19 ; “οὐ παρέστη οὐδ᾽ ἐβοήθησεν” D.45.64.

II. more freq. in past tenses, to have come, “δεῦρο παρέστης” Il.3.405 ; to be at hand, “νῆες δ᾽ ἐκ Λήμνοιο παρέστασαν” 7.467, etc.

2. of events, to be near, be at hand, “ἀλλά τοι ἤδη ἄγχι παρέστηκεν θάνατος” 16.853 ; “κακὴ Διὸς αἶσα παρέστη ἡμῖν” Od.9.52, cf. 16.280 : in fut. Med., “σοὶ . .παραστήσεσθαι ἔμελλεν μοῖρ᾽ ὀλοή” 24.28 ; “ἐάν του καιρὸς ἢ χρεία παραστῇ” D. 21.101, cf. 73 : freq. in pf., “παρέστηχ᾽ ὡς ἔοικ᾽ ἀγὼν μέγας” E. Hec.229, cf. Med.331 ; in part., “τὸ χρῶμα τὸ παρεστηκός” Ar. Eq.399 ; “ὁ νῦν παρεστηκὼς ἡμῖν λόγος” Pl. Lg.962d : in Att. form παρεστώς, ῶσα, ός, τῆς παρεστώσης νόσου S. Ph.734 ; τοῦ π. θέρους ib.1340 ; “τὰς παρεστώσας τύχας” E. Or.[1024] ; τὰ παρεστῶτα present circumstances, τὰ λῷστα, κράτιστα τῶν π., A. Ag.1053, Pr.218 ; “πρὸς τὸ παρεστός” Ar. Eq.564 ; “πρὸς τὸ παριστάμενον” X. Eq.Mag.9.1.

III. come to the side of another, come over to his opinion, “παραστῆναι ἐς τῶν Περσέων τὴν γνώμην” Hdt.6.99 : abs., come to terms, surrender, submit, Id.3.13,5.65, 6.140 ; “οἱ πολέμιοι παραστήσονται” Id.3.155 ; “τῷ πολέμῳ παραστῆναι” D. 22.15, cf. EM653.2.

IV. happen to one, “τῷ δὴ λέγουσι. . θῶμα μέγιστον παραστῆναι” Hdt.1.23 ; “τὸ φρονεῖν ἀλλοῖα παρίσταται” Emp. 108 ; esp. come into one's head, occur to one, “τὼς νόος ἀνθρώποισι παριστᾶται” Parm.16.2 ; “δόξα μοι παρεστάθη ναοὺς ἱκέσθαι” S. OT911 ; δόξα π. τινὶ ὥστε . . Pl.Phd.66b ; σοὶ τοῦτο παρέστηκεν, ὡς . . Id.Phdr. 233c ; π. θαῦμα, γνώμη, And.2.2, 24 (s.v.l.) ; “ἔκπληξις παρέστη” Th.8.96 : impers., παρίσταταί μοι it occurs to me ; τῷ οὐ παραστήσεται . . τεθνάναι βούλεσθαι to whom it will not occur to wish for death, Hdt.7.46: folld. by ὡς, Th. 4.61,95, Lys. 12.62, etc. : c. inf., Id.7.17; “οὐχὶ παρίσταταί μοι ταὐτὰ γιγνώσκειν” D.3.1 : c. acc. et inf., Lys.21.12, Pl.Phd.58e; part., τὸ παριστάμενον that which comes into one's head, a thought, Luc. Cont. 13 ; ἐκ τοῦ π. λέγειν speak offhand, Plu.Dem.9, cf. Gal. 14.295.

V. to be disposed, “πρὸς τὰς πράξεις” Phld.Mus.p.71 K.; “εἰρηνικῶς παρεστ ώτων” Id.Hom. p.45 O.

2. collect oneself, “παραστῆναι πρὸς τὸν κίνδυνον” D.S. 17.43 ; τῷ θυμῷ παραστάς ib.99 ; “π. πρὸς τὴν ἀπολογίαν” Plu. Alc. 19; “παρεστηκότες ταῖς γνώμαις” Arr.Fr. 161 J.

3. metaph., οἶνος παρίσταται the wine improves, becomes fit for drinking, opp. ἐξίσταται, Thphr. CP6.14.10, cf. Dsc.5.8.

b. of a crop, to be ripe, “ὅταν ὁ πρώϊμος σπόρος παραστῇ” OGI56.68 (Egypt, iii B. C.); so prob. “ἡ γῆ παρέστηκεν” PLille 8.5 (iii B. C.).

VI. παρεστηκέναι φρενῶν to be beside oneself, lose one's wits, Plb.18.53.6 ; “π. ταῖς διανοίαις” Id.14.5.7, etc.; ἐπὶ τοσοῦτον π. Id.22.8.13 ; cf. “παρεξίστημι” 11.

2. to be passionately devoted to, “ἵπποισι παρεστεῶτες” Hp.Ep.17.

VII. abs., παρεστηκός, = παρόν, since it was in their power, since the opportunity offered, Th.4.133.

C. Some tenses of Med., pres. and impf. sts., fut. and aor. I almost always (for exceptions, v. supr. B. 11.2, III, iv), are used in causal sense :

I. set by one's side, bring forward, produce, “π. ἱερεῖα” X.An.6.1.22 ; esp. in a court of justice, “τοὺς παῖδας παραστησάμενοι” Lys.20.35; παιδία παραστήσεται (of a culprit) D.21.99 ; ταῦτα παραστησάμενος ib.187; “μάρτυρας παρίστανται” Is.4.13, etc.; παραστήσασθαί τινα produce him as witness, Id.9.9, D.34.28, etc.; “π. τινὰ εἰς κρίσιν” Pl.R.555b.

2. commend, “τινί τινα” J.AJ 15.7.3.

II. bring to one's side, bring over by force, bring to terms, “ἀέκοντας παραστήσασθαι” Hdt. 8.80; “π. βία” S.OC916; “π. πολιορκίᾳ” Th.1.98; πολιορκοῦντας π. ὁμολογίᾳ ib.29 : abs., π. τινά, π. πόλιν, Hdt.3.45, Th.1.124, etc.; “τοὺς οἰκοῦντας τὴν Ἀττικὴν π. εἰς φορὰν δασμοῦ” Pl.Lg. 706b.

2. generally, dispose for one's own views or purposes, τινὰ παραστήσασθαι οὕτως ὥστε . . so to dispose a person that . . , Hdt.4.136 ; “ἑαυτοὺς πρὸς τὴν μάχην” Plb.3.109.9 ; dispose, induce a person, “πρὸς τὸ κοινωνεῖν” Id.29.3.5 : c. acc. et inf., Chio Ep.3.