A.“πεινῇς, -ῇ” Ar. Eq. 1270 ; inf. “πεινῆν” Id.Nu. 441, Pl.595, Pl. Grg.496c ; Ep. “πεινήμεναι” Od.20.137 (only here in Od.) : impf. “ἐπείνων” X. HG6.2.15 : fut. “πεινήσω” Hdt. 2.13, Ar. Pl. 539, X.Mem.2.1.17 ; later πεινάσω [α_] LXX Si.24.21, al., Apoc. 7.16: aor. “ἐπείνησα” X. Cyr.8.3.39, “ἐπείνα_σα” LXXGe.41.55, Luc. Epigr.50, Aesop. 62, Ps.-Callisth. 3.6 : pf. “πεπείνηκα” Pl.R.606a : later we find the contr. of αε into α_, ἐπείνας, πεινᾷ, -ᾶν, LXXDe. 25.18, Ep.Rom. 12.20, etc. : (πεῖνἀ):—to be hungry, πεινάων, of a lion, Il.3.25 ; “λέοντε . . ἄμφω πεινάοντε” 16.758 ; “λέοντα . . μέγα πεινάοντα” 18.162 ; κακῶς π. to be starved, Hdt.2.13,14 ; “π. βάδην” Ar. Ach. 535 ; thrice in Trag., “πεινῶσα” S.Fr. 199; “πεινῶντι” E. Fr. 895, Achae. 25 ; “πεινᾶντι δὲ μηδὲ ποτένθῃς” Theoc. 15.148 : metaph., “πεινῆν φασι τὴν γῆν” Thphr. HP8.6.2.
II. c. gen., hunger after, “σίτου δ᾽ οὐκέτ᾽ ἔφη πεινήμεναι” Od. 20.137.
2. metaph., hunger, crave after, “χρημάτων” X. Cyr. 8.3.39, etc. ; “ἐπαίνου” Id.Oec. 13.9 ; simply, to be in want of, lack, “πεινῶντες ἀγαθῶν” Pl. R. 521a ; “μάλα π. συμμάχων” X. Cyr. 7.5.50, etc. : later c. acc., “οἱ π. καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην” Ev.Matt.5.6. [α_ in uncontr. forms in Hom. With this the Dor. contractions δια-πεινᾶμες (v. διαπεινάω) and “πεινᾶντι” Theoc. l. c., and the Att. contractions (-η- from -ηε-) agree ; but πεινῶντι Dor. 3pl. pres. ind. in X.HG1.1.23 codd. points to -α^οντι.]
