A.“ἐφθόνεσα” LXX To.4.7, JHS46.45 (Athens, iii/iv A.D.), AP5.303, 7.607 (Pall.), Nonn.D.3.159:—Med., fut. in pass. sense “φθονήσομαι” D.47.70:—Pass., fut “φθονηθήσομαι” X.Hier.11.15: aor. “ἐφθονήθην” E.El.30, X.Mem.4.2.33, etc.: pf. part. “ἐφθονημένος” J.AJ6.11.10, Vett.Val.330.2: (φθόνος):—bear ill-will or malice, grudge, be envious or jealous,
I. abs., “εἴ περ γὰρ φθονέω τε καὶ οὐκ εἰῶ διαπέρσαι, οὐκ ἀνύω φθονέουσα” Il.4.55,56; κρείττων δόξα τῶν φθονούντων too high for envy, D.3.24; εἰ πέφυκε φθονεῖν τὸ θεῖον (cf. “φθονερός” 1.2) Arist.Metaph.982b32: c. acc. etinf., οὔτε τινὰ φθονέω δόμεναι I do not grudge that any should give thee, Od. 18.16; “οὐ φθονῶ σ᾽ ὑπεκφυγεῖν” S.Ant.553; “τὸ μὲν σὸν οὐ φθονῶ καλῶς ἔχειν” E.Med.312; “ἐφθόνησαν [οἱ θεοὶ] ἄνδρα ἕνα βασιλεῦσαι” Hdt.8.109; ἔφη (sc. ὁ Σωκράτης）“φθονεῖν τοῦς ἐπὶ ταῖς φίλων εὐπραξίαις ἀνιωμένους” X.Mem.3.9.8; “ὁ φθονῶν ἐπὶ κακοῖς τοῖς τῶν πέλας ἡδόμενος” Pl.Phlb.48b.
2. c. dat. pers., “πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ” Hes.Op.26; “οὐ φ. ἀγαθοῖς” Pi. P.3.71; “φ. φασὶ μητρυιὰς τέκνοις” E.Ion1025; “τισὶ φ. καὶ δυσμενῶς ἔχειν” Isoc.12.241, cf. 8.13; freq. with part. added, φ. τινὶ εὖ πρήσσοντι to envy him for his good fortune, Hdt.7.236,237; “παιδικοῖς φ. οὐσίαν κεκτημένοις” Pl.Phdr.240a, cf. Lys.27.11; without a Noun expressed, καλῶς πράττουσι, πλουτοῦντι φ., Isoc.1.26, Lys.21.15, etc.: c. dat. rei, “φ. τοῖς ἀγαθοῖς τινος” X.Cyr.2.4.10 (v.l. ἐπὶ τοῖς ἀγ., cf. Isoc. 1.26; “ἐφ᾽ οἷς ἕτεροι ποιήσαντες ἐτιμήθησαν φ.” D.20.151): c. gen. rei, “τοῦ εὐτυχέειν φθονέουσι καὶ τὸ κρέσσον στυγέουσι” Hdt.7.236; οὐδέ τί σε χρὴ ἀλλοτρίων φθονέειν to be envious because of other men's goods Od.18.18: c. dat. pers. et gen. rei, bear a grudge against a person on account of a thing, E.HF1309.
3. resent, c. gen., “τῆς δοκήσεως τῶν κερδῶν” Th.3.43: c. dat. rei, feel righteous indignation at, “ταῖς εὐπραγίαις τινῶν” Isoc.8.124; also c. dat. pers., Id.4.184, D.28.18.
b. φ. τινὶ folld. by ει . . , or ἐάν . . take it ill or amiss that . . , Hdt.3.146, X.HG2.4.29; μή μοι φθονήσητ᾽, ει . . Ar.Ach.496: abs., φ. ἐάν τις . . Lys.3.9; φθονεῖς ἄπαις οὖσ᾽, εἰ . . E.Ion1302; also φ. τινὶ ὅτι . . , X.Cyr.3.1.39; φ. ὅτι . . Lys. 24.3, dub.l. in 18.16.
II. refuse from feelings of envy or ill-will, grudge, c. inf., “οὐκ ἂν φθονέοιμι ἀγορεῦσαι” Od.11.381; “μὴ φθόνει κιρνάμεν” Pi.I.5(4).24; “φράσαι” E.Med.63; “σαυτὸν ἐπιδοῦναι” Ar.Th.249; μὴ φθονήσῃς is freq. in dialogue, do not refuse to do a thing, “μὴ φ. διδάξαι” Pl.R.338a, cf. Hp.Mi.372e, Smp. 223a; also “μὴ φθόνει μοι ἀποκρίνασθαι” Id.Grg.489a; μὴ φθονήσῃς alone, Id.Prt.320c; “δῆλον ὅτι οὐ φθονήσει Ἱππίας ἀποκρίνεσθαι” Id.Hp.Mi.363c; “οὐδενὶ πώποτε ἐφθόνησα” Id.Ap.33a: c. part., “μηδέ μοι φθόνει λέγων” A.Th.480 (nisi leg. λόγων): c. acc. et inf., “τί φθονέεις . . ἀοιδὸν τέρπειν;” Od.1.346: c. dat. et inf., “τῇ δ᾽ οὐκ ἂν φθονέοιμι . . ἅψασθαι” 19.348; “οὔτοι φθονῶ σοι δαιμόνων τιμᾶν γένος” A.Th. 236.
2. grudge, refuse to grant a thing, “φθονήσας μήτ᾽ ἀπ᾽ οἰωνῶν φάτιν, μήτ᾽ εἴ τινα . . μαντικῆς ἔχεις ὁδόν” S.OT310: c. dat. pers. et gen. rei, “οὔ τοι ἡμιόνων φθονέω” Od.6.68; “μηδέ μοι φθονήσῃς εὐγμάτων” A.Pr.583 (lyr.), cf. E.Hec.238; “μή μοι φθονήσῃς τοῦ μαθήματος” Pl.Euthd.297b, cf. X.Cyr.8.4.16; “φ. τοῖς ἑαλωκόσι τῆς σωτηρίας” Plb.6.58.5: c. gen. rei only, to be grudging of a thing, πέπλων, καρποῦ, E.HF333, Pl.Mx.238a; μηδ᾽ ὀλίγης φθονέσῃς γαίης JHS l. c.
