A.accuse, arraign, “ἀλλήλους” Hdt.6.14; τί σαυτὸν ἀδικῶν τὴν τύχην καταιτιᾷ; Men.618; “τινὰ περί τινος” D.57.27; “τινὰς ἀσεβείας” D.C.68.1, cf. J.AJ8.13.3; τινα c. inf., “Χρήματα εἰληφέναι” D.C.Fr.104.3; τινος X.Cyr.6.1.4(v.l.): abs. in med.sense, accuse one another, Hdt.5.92.γ́:—Pass., PTeb.64（a).84 (ii B.C.).
2. c. acc. rei, lay something to one's charge, impute, “ἀμαθίαν” Th.3.42; “καταιτιώμενος ταῦτα” D.21.118.
II. aor. 1 part. Pass. καταιτιαθείς in pass. sense, accused person, defendant, οἱ κ. Th.6.60, Plb.30.32.11; οἱ ἐκ τοῦ Περσικοῦ πολέμου κ. Id.3.5.4: c. inf., “καταιτιαθεὶς ταῦτα πρᾶξαι” X.HG1.1.32; so also “οἱ κατῃτιαμένοι” Plb.32.3.14; “κατῃτιᾶσθαι τὴν κλοπήν” D.S.4.31.
